라틴어 문장 검색

vina quoque dulciora est invenire in comoediis antiquioribus hoc vocabulo, dictaque ea Liberi bellaria.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 3:7)
eosque maxime qui sese duabus istis voluptatibus dediderunt gravissimi vitii vocabulis Graeci appellaverunt, vel ἀκρατεῖς vel ἀκολάστους:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 11:3)
Et, ut huic vocabulo diutius immoremur, Hyllus libro quem de dis conposuit ait Vitulam vocari deam quae laetitiae praeest.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 13:1)
Et quia inter decreta pontificum hoc maxime quaeritur, quid sacrum, [quid profanum,] quid sanctum, quid religiosum, quaerendum, utrum his secundum definitionem suam Virgilius usus sit, et singulis vocabuli sui proprietatem more suo servarit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 1:1)
Eximii quoque in sacrificiis vocabulum non poeticum ἐπίθετον sed sacerdotale nomen est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 6:1)
Ait enim Mezentium Rutulis imperasse ut sibi offerrent quas dis primitias offerebant, et Latinos omnes similis imperii metu ita vovisse:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 10:2)
quippe primi regnaverunt Latini, deinde Albani, et inde Romani. Ideo:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 14:5)
Nam propterea ipsi Romani et deum in cuius tutela urbs Roma est et ipsius urbis Latinum nomen ignotum esse voluerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 3:1)
Nam Optanus praefectus classis, sciens scarum adeo Italicis litoribus ignotum ut nec nomen Latinum eius piscis habeamus, incredibilem scarorum multitudinem vivariis navibus huc advectam inter Hostiam et Campaniae litus in mare sparsit, miroque ac novo exemplo pisces in mari tamquam in terra fruges aliquas seminavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 10:2)
Vellem, inquit, ex te audire, Servi, tanta nucibus nomina quae causa vel origo variaverit, aut unde, tot mala cum hac una appellatione vocitentur, fiunt tamen seorsum diversa tam vocabulo quam sapore.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 1:3)
Nam idem Cloatius sic eorum vocabula describit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 6:2)
Et Latinus, quia miratur, — Defixa.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:4)
Non dabitur regnis, esto, prohibere Latinis, At trahere, atque moras tantis licet addere rebus.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 7:3)
Hoc Virgilius utitur, cum Latinus praecipit Turno:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 16:3)
Ut sceptrum hoc (dextra sceptrum nam forte gerebat) Numquam fronde levi fundet virgulta neque umbram, Cum semel in silvis imo de stirpe recisum Matre caret, posuitque comas et brachia ferro, Olim arbos, nunc artificis manus aere decoro Inclusit, patribusque dedit gestare Latinis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION