도구

도구

라틴어 문장 검색

mens Romani principis.
(ARCHIPOETA, VII42)
Primitus Iohannem, presbyterum monachum, scilicet Eald-saxonum genere, abbatem constituit;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 94 99:1)
Nam quodam tempore, cum instinctu diabolico quidam sacerdos et diaconus, Gallici genere, ex praefatis monachis, invidia quadam excitati contra suum abbatem praefatum Iohannem, nimium latenter in tantum amaricati sunt, ut Iudaico more dominum suum dolo circumvenirent et proderent.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 96 101:1)
quam post se iterum solito more clauderent et unicum abbatis adventum in ea absconditi praestolarentur.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 96 101:3)
Omni itaque mala doctrina a malis doctoribus malis auditoribus elucubratim exposita et condicta, nocte adveniente atque suppetenti, et impunitate promissa, latrunculi duo armati in ecclesia concluserunt, adventum abbatis praestolantes.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 97 102:1)
Sui ergo hoc rumore expergefacti et etiam, audito daemonum nomine, perterriti utrique et inexpertes, et etiam illi, Iudaico more, domini sui proditores, hinc inde ad ecclesiae ostia concurrunt, sed antequam advenirent, latrunculi praecipiti cursu ad proximantia sibi gronnae latibula, semivivum abbatem relinquentes, confugiunt.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 97 102:6)
Nam et curulibus magistratibus functi, si nondum a censoribus in senatum lecti erant, senatores non erant et, quia in postremis scripti erant, non rogabantur sententias sed, quas principes dixerant, in eas discedebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVIII 7:1)
FATUM, quod εἱμαρμένην Graeci vocant, ad hanc ferme sententiam Chrysippus, Stoicae princeps philosophiae, definit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, II 2:1)
SALTEM particula quam haberet principem significationem, quaeque vocis istius origo esset, quaerebamus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIV 2:1)
Ego triumvirum, vocatus a Porcio, tribuno plebis, non ivi, auctoribus principibus, et vetus ius tenui.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XII 7:8)
T. CASTRICIUS, rhetoricae disciplinae doctor, qui habuit Romae locum principem declamandi ac docendi, summa vir auctoritate gravitateque et a divo Hadriano in mores atque litteras spectatus, cum me forte praesente, usus enim sum eo magistro, discipulos quosdam suos senatores vidisset die feriato tunicis et lacernis indutos et gallicis calciatos, Equidem, inquit, maluissem vos togatos esse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXII 2:1)
Quod si non horum omnium similia essent principia ac postprincipia, susque deque esset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, IX 6:1)
Quid Aeschines rhetor, in oratione qua Timarchum de inpudicitia accusavit, Lacedaemonios statuisse dixerit super sententia probatissima, quam inprobatissimus homo dixisset AESCHINES, vel acerrimus prudentissimusque oratorum qui apud contiones Atheniensium floruerunt, in oratione illa saeva criminosaque et virulenta, qua Timarchum de inpudicitia graviter insigniterque accusabat, nobile et inlustre consilium dedisse dicit virum indidem civitatis eiusdem principem, virtute atque aetate magna praeditum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 1:1)
ADULESCENS e terra Asia de equestri loco, laetae indolis moribusque et fortuna bene ornatus et ad rem musicam facili ingenio ac lubenti, cenam dabat amicis ac magistris sub urbe in rusculo celebrandae lucis annuae, quam principem sibi vitae habuerat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, IX 2:1)
A et o semper principes sunt, i et u semper subditae, e et subit et praeit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XIV 7:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION