라틴어 문장 검색

Hoc quoque multa consideratione multaque constantia divinitatis perfectum est, ut ordinatim dispositae minores summae in hoc numero et super se ipsas coacervatae sequenti minus uno seper aequentur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De numero pariter pari eiusque proprietatibus. 15:1)
Namque senarius habet partem mediam, id est iij, et tertiam, id est ij et sextam, id est j quae in unam summam si redactae sint par totum numeri corpus suis partibus invenitur xxviiij vero habet medietatem xiiij et septimam iiij nec caret quarta, id est vij, possidet quartam decimam ij et repperies in eo vicesimam octavam j, quae in unum redactae totum partibus corpus aequabunt.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 3:2)
Cui si lxiiij appositi fuerint, eandem rursus vim proportionis explebunt, quos lxiiij ad nullum sesquitertium rursus aptabis, quoniam parte tertia non tenentur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De inveniendo in unoquoque numero quot numeros eiusdem proportionis possit praecedere eorumque descriptio descriptionisque expositio. 9:6)
quarti vero, id est xv, quinarius latus tenet, et quinti senarius idemque est usque in infinitum.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De lateribus triangulorum numerorum. 1:8)
Nam primi potestate pentagoni, id est unius, idem unus spatium lateris tenet, secundi vero quinarii, qui est actu ipso atque opere primus pentagonus, bini per latera fixi sunt;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De pentagonis eorumque lateribus 2:4)
Quare dicendum est, inparem numerum eiusdem atque in sua se natura tenentis inmutabilisque substantiae esse participem, idcirco quod ab unitate formetur, parem vero alterius plenum esse naturae, idcirco quod a dualitate conpletur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De antelongioribus numeris et de vocabulo numeri parte altera longioris 1:10)
minor vero differentia, id est ternarii et binarii, unus iiij autem uno quadrupla maior est relatione, quae comparatio bis diapason consonantiam tenet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quare dicta sit armonica medietas ea, quae digesta est 10:3)
Inuictum potuit tenere uultum,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 4:1)
Aequatque summis infima.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 14:1)
Foedus perpetuum tenent,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 4:1)
— Uehementer assentior, inquam, et id te paulo ante dicturam tenui licet suspicione prospexi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:13)
Hic regum sceptrum dominus tenet
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 19:1)
— Minime, inquam, recordor, quoniam id memoriae fixum teneo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:15)
Summamque tenet singula perdens?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 24:1)
Quas intus species tenet
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION