도구

도구

라틴어 문장 검색

Quae si etiam meritis conquisitae sint, quid tamen sapientis adiecerint conscientiae, qui bonum suum non populari rumore sed conscientiae ueritate metitur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:7)
Quoniam igitur quae sit imperfecti, quae etiam perfecti boni forma uidisti, nunc demonstrandum reor quonam haec felicitatis perfectio constituta sit. In quo illud primum arbitror inquirendum an aliquod huius modi bonum quale paulo ante definisti in rerum natura possit exsistere, ne nos praeter rei subiectae ueritatem cassa cogitationis imago decipiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:1)
ipsam enim mediae ueritatis notam mente fixisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:37)
Forsitan ex huius modi conflictatione pulchra quaedam ueritatis scintilla dissiliat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:4)
Nequeunt enim oculos tenebris assuetos ad lucem perspicuae ueritatis attollere similesque auibus sunt quarum intuitum nox inluminat, dies caecat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:5)
Nam ubi oculos a summae luce ueritatis ad inferiora et tenebrosa deiecerint, mox inscitiae nube caligant, perniciosis turbantur affectibus, quibus accedendo consentiendoque quam inuexere sibi adiuuant seruitutem et sunt quodam modo propria libertate captiuae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:12)
atque e conuerso rursus, si de quopiam uera sit opinio quoniam sedet, eum sedere necesse est. In utroque igitur necessitas inest, in hoc quidem sedendi, at uero in altero ueritatis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 3:2)
Ita cum causa ueritatis ex altera parte procedat, inest tamen communis in utraque necessitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 3:4)
Postremo si quid aliquis aliorsum atque sese res habet, existimet, id non modo scientia non est, sed est opinio fallax ab scientiae ueritate longe diuersa.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 4:6)
Quodsi quae incerti sunt exitus ea quasi certa prouidentur, opinionis id esse caliginem non scientiae ueritatem;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:15)
Quo fit, ut hoc non sit opinio sed ueritate potius nixa cognitio, cum exstaturum quid esse conoscit quod idem exsistendi necessitate carere non nesciat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:11)
Hic si dicas quod euenturum deus uidet id non euenire non posse, quod autem non potest non euenire id ex necessitate contingere, meque ad hoc nomen necessitatis adstringas, fatebor rem quidem solidissimae ueritatis sed cui uix aliquis nisi diuini speculator accesserit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:1)
Respondebo propositum te quidem tuum posse deflectere, sed quoniam et id te posse et an facias quoue conuertas praesens prouidentiae ueritas intuetur diuinam te praescientiam non posse uitare, sicuti praesentis oculi effugere non possis intuitum quamuis te in uarias actiones libera uoluntate conuerteris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:14)
Primo hic diligenter considerandum est quod nulla quaestio [potest esse quae] disputabilis est per rationes, quam philosophus non debeat disputare et determinare, quomodo se habeat veritas in illa, quantum per rationem humanam comprehendi potest.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:1)
non enim cuilibet artifex considerare potest quamlibet veritatem.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 50:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION