라틴어 문장 검색

nam siquid dignum censoris fecerit ira quandoque et similem tibi se non corpore tantum nec vultu dederit, morum quoque filius, et qui omnia deterius tua per vestigia peccet, corripies nimirum et castigabis acerbo clamore ac post haec tabulas mutare parabis.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV15)
fallit enim vitium specie virtutis et umbra, cum sit triste habitu vultuque et veste severum, nec dubie tamquam frugi laudetur avarus, tamquam parcus homo et rerum tutela suarum certa magis quam si fortunas servet easdem Hesperidum serpens aut Ponticus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV39)
ille sororis in manibus vultu Eumenidum ferretur et igni, hic bove percusso mugire Agamemnona credit aut Ithacum:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV100)
vix cuiquam aut nulli toto certamine nasus integer, aspiceres iam cuncta per agmina vultus dimidios, alias facies et hiantia ruptis Assa genis, plenos oculorum sanguine pugnos.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV20)
ubi enim propellere membra, corripere ex somno corpus mutareque vultum atque hominem totum regere ac versare videtur, quorum nil fieri sine tactu posse videmus nec tactum porro sine corpore, nonne fatendumst corporea natura animum constare animamque?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:11)
Cum solstitiali die, qui Saturnaliorum festa quibus illa convivia celebrata sunt consecutus est, forensi cura vacuus laetiore animo essem domi, eo Eusebius cum paucis e sectatoribus suis venit, statimque vultu renidens:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 9:2)
Conrugato indicavere vultu plerique de considentibus Evangeli interventum otio suo inamoenum minusque placido conventui congruentem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 2:1)
Capto deinde oppido impetum in domum habita conspiratione fecerunt et extraxerunt dominam vultu poenam minante ac voce obviis adserente, quod tandem sibi data esset copia crudelem dominam puniendi:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 23:3)
Hic cum Praetextatus fecisset loquendi finem, omnes in eum adfixis vultibus ammirationem stupore prodebant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 1:1)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)
Ille legendo laudare, mirari tam voce quam vultu:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 31:4)
et, Sibylla quia insanit, — Subito non vultus, non color unus, Non comptae mansere comae.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:7)
namque haud tibi vultus Mortalis, nec vox hominem sonat, o dea certe, An Phoebi soror an nympharum sanguinis una?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 6:2)
Quos hominum ex facie dea saeva potentibus herbis Induerat Circe in vultus ac terga ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 1:2)
Nam de superciliis et crinibus totum se Iovis vultum collegisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 23:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION