라틴어 문장 검색

quem necesse est, ut sacerdotali studio sanctitas uestra adiuuare, et sua ei solacia praebere festinet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIV.7)
Qui post haec patriam reuersus, atque ad suum fratrem perueniens, replicauit ex ordine cuncta, quae sibi aduersa, quaeue in aduersis solacia prouenissent;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XX [XXII]. 1:16)
Sed, adueniente illuc episcopo, maximum regendi auxilium, simul et suae uitae solacium deuota Deo doctrix inuenit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIV [XXVI]. 1:16)
ea largitio sperni coepta, quia spei maioris avertendae solacium obiectum censebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 276:1)
haec inter seniores morti destinatos iactata solacia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 438:1)
"adeo mihi acerbae sunt, Quirites, contentiones cum tribunis plebis, ut nec tristissimi exsilii solacium aliud habuerim, quoad Ardeae vixi, quam quod procul ab his certaminibus eram, et ob eadem haec non si miliens senatus consulto iussu revocaretis, rediturus unquam fuerim.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 536:1)
rebusque haud prosperis bello domestica quies, quam tribunorum militum ex plebe gratia maiestasque inter suos obtinuit, solacium fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 320:2)
sed inter multos terrores solacio fuit pax Latinis petentibus data, et magna vis militum ab iis ex foedere vetusto, quod multis intermiserant annis, accepta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 116:2)
silentium illud obstinatum fixosque in terram oculos et surdas ad omnia solacia aures et pudorem intuendae lucis ingentem molem irarum ex alto animi cientis indicia esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 91:1)
ob hasce res gestas consul cum triumphum ab senatu moris magis causa quam spe impetrandi petisset videretque alios quod tardius ab urbe exisset, alios quod iniussu senatus ex Samnio in Etruriam transisset, partim suos inimicos, partim collegae amicos ad solacium aequatae repulsae sibi quoque negare triumphum,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 536:1)
multis rebus laetus annus vix ad solacium unius mali, pestilentiae urentis simul urbem atque agros, suffecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 681:1)
qui eam victimam prae se ad inferos misisset, decus eximium, egregium solacium suae morti inventurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 256:2)
quo enim -tempore, nisi metus maerorem obstupefaceret, vix ita compos mei essem ut aliqua solacia invenire aegro animo possem, cogor vestram:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 553:1)
id solacii fuit pro amissis eo proelio militibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 723:2)
perdito tamen atque adflicto sibi hoc in miseriis solatii esse, quod in omnium hominum inimicissimi sibi domum ac penates eandem pestem ac furiam transisse videat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 179:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION