도구

도구

라틴어 문장 검색

sed hunc esse rerum omnium praecellentissimum dignissime confitemur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:15)
— Igitur, inquit, deum esse ipsam beatitudinem necesse est confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:24)
— Confiteor, inquam, nunc me indubitato cernere quae dudum incerta uidebantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:24)
si priora, inquit, concessa respicias, ne illud quidem longius aberit quin recorderis quod te dudum nescire confessus es. — Quid?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:5)
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)
Nam uti cadauer hominem mortuum dixeris, simpliciter uero hominem appellare non possis, ita uitiosos malos quidem esse concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:5)
— Habent igitur improbi cum puniuntur quidem boni aliquid adnexum, poenam ipsam scilicet, quae ratione iustitiae bona est, idemque cum supplicio carent inest eis aliquid ulterius mali, ipsa impunitas, quam iniquitatis merito malum esse confessus es. — Negare non possum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:10)
— Hoc, inquam, uerum est, tametsi nemo audeat confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:31)
Et, quia multa sunt de talibus quae fides ponit, quae per rationem humanam investigari non possunt, ideo ubi deficit ratio, ibi suppleat fides, quae confiteri debet potentiam divinam esse super cognitionem humanam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 61:6)
Omnes autem alii homines qui vivunt secundum virtutes inferiores eligentes operationes enim et delectationes, quae sunt in illis operibus, innaturaliter ordinati sunt et peccant contra ordinem naturalem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 6:18)
Declinatio enim hominis ab ordine naturali peccatum est in homine, et quia philosophus ab hoc ordine non declinat, propter hoc contra ordinem naturalem non peccat.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 6:19)
Unum est quod ipse cognoscit turpitudinem actionis, in qua consistit vitium, et nobilitatem actionis, in qua consistit virtus, ideo facilius potest eligere unum istorum et vitare reliquum et semper agere secundum rectam rationem, qui cum sic agit numquam peccat.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:2)
Quo facto complures equites Romani senatoresque perterriti ex proelio se receperunt, ne [a] militibus qui ex tanta victoria licentiam sibi adsumpsissent immoderate peccandi impunitatis spe propter maximas res gestas, ipsi quoque interficerentur.
(카이사르, 아프리카 전기 85:12)
Horum odium confirmabant non nulli familiares eius qui, cum in illa societate versarentur rapinarum, nihilo minus oderant eum cuius nomine peccabant, sibique quod rapuerant acceptum referebant, quod interciderat aut erat interpellatum Cassio assignabant.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 50:2)
Itaque se victos confiteri;
(카이사르, 내란기, 1권 84:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION