라틴어 문장 검색

De autoribus nostris multa praefari supervacaneum ducimus.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAEFATIO 3:2)
nempe exitus omnia tandem Certus regna manet, sunt certi denique fines, Quos ultra transire nefas:
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 15:5)
at tandem suspiria ducit Nequicquam, et sero in lachrymas effunditur;
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 11:5)
jactique legens vestigia, primam, Qui certamen init, sphaeram demittit, at illa Leniter effusa, exiguum quod ducit in orbem, Radit iter, donec sensim primo impete fesso Subsistat;
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 3:2)
Verum amicitiae carnalis exordium ab affectione procedit, quae instar meretricis divaricat pedes suos omni transeunti, sequens aures et oculos suos per varia fornicantes;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:44)
Sed antequam ad alia transeamus, scire desidero unde primum amicitia inter mortales orta est.
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:10)
Consideremus istius osculi carnalis proprietatem, ut de carnalibus ad spiritalia, de humanis ad divina transeamus.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:54)
divaricans pedes suos omni transeunti;
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:2)
Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:7)
Si vero inter commoda duxeris consilium in dubiis, consolationem in adversis et caetera huiusmodi, haec utique ab amico exspectanda sunt, sed sequi debent ista amicitiam, non praecedere.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:8)
Si vobis de electione satis datum est, ad probationem deinceps transeamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:7)
sicut hesterna die ab hominis ad Dei ipsius amicitiam, ob quamdam similitudinem diximus facilius transeundum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:6)
Felicissimam vitam, ait Sapiens, ducerent homines, si duo haec verba de medio tollerentur, meum et tuum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:26)
sunt qui pro nihilo eas ducunt, et facilius verbere vel verbo corriguntur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:39)
quem ego olim ab australibus partibus in aquilonalem hanc solitudinem duxi;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION