라틴어 문장 검색

utque deos caelumque simul sublime tuenti non vacat exiguis rebus adesse Iovi, de te pendentem sic dum circumspicis orbem, effugiunt curas inferiora tuas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 189)
non ideo debet pelago se credere, siqua audet in exiguo ludere cumba lacu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1150)
par fuit exigui similisque licentia Calvi, detexit variis qui sua furta modis, quid referam Ticidae, quid Memmi carmen, apud quos rebus adest nomen nominibusque pudor?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1197)
utque sedet vultu fassus Telamonius iram, inque oculis facinus barbara mater habet, sic madidos siccat digitis Venus uda capillos, et modo maternis tecta videtur aquis, bella sonant alii telis instructa eruditis, parsque tui generis, pars tua facta canunt, invida me spatio natura coercuit arto, ingenio vires exiguasque dedit, et tamen ille tuae felix Aeneidos auctor contulit in Tyrios arma virumque toros, nec legitur pars ulla magis de corpore toto, quam non legitimo foedere iunctus amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1235)
di tibi posse tuos tribuant defendere semper, quos in materia prosperiore iuves, si tamen interea, quid in his ego perditus oris quod te credibile est quaerere quaeris, agam, spe trahor exigua, quam tu mihi demere noli, tristia leniri numina posse dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 57)
utque sit exiguum poenae, quod coniuge cara, quod patria careo pignoribusque meis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 118)
quamlibet exiguo solvitur imbre vetus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 618)
cur tua cessavit pietas, scribentibus illis, exiguus nobis cum quibus usus erat?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 73)
scilicet exiguis prodest annosa vetustas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 27)
et mea, si facinus nullum commisimus, opto, vulnera qui fecit, facta levare velit, contentusque mei iam tandem parte doloris exiguum pleno de mare demat aquae, detrahat ut multum, multum restabit acerbi, parsque meae poenae totius instar erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 210)
ipse quoque aetherias meritis invectus es arces, quo non exiguo facta labore via est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 35)
tumulus defenditur ipse moenibus exiguis ingenioque loci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 108)
sed, ut in mare flumina vastum, sic solet exiguae currere rivus aquae, at tu fortunam, cuius vocor exul ab ore, nomine mendaci parce gravare meam!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1116)
8. Patriarcha Bartholomaeus peculiarem in modum necesse esse dixit, ut unusquisque veniam exoret propria de ratione terrarum orbis vastandi, quia “unusquisque nostrum perinde ac exiguis inferendis naturae damnis dat operam”, ad agnoscendum vocamur “nostrum parvum aut magnum opus, quod ad damnum vastationemque ambitus confert”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 12:1)
Cum industriae eiectamenta, tum chimicae res, quae in urbibus agrisque adhibentur, efficere possunt ut in corpora illorum in vicinia incolentium biologicus cumulus inferatur, quod usu venit etiam cum veneniferum elementum, quod quodam in loco adest, exiguum est.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 31:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION