라틴어 문장 검색

Cum enim vestitus togae vel trabeae seu paludamenti nullum de se proprii nominis usum fecerit, quaero abs te, cur hoc de solo praetextae habitu usurpaverit vetustas, aut huic nomini quae origo contigerit?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 3:3)
erat enim, ut cetera quae enumeravi, honoris habitus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 7:3)
nunc idem habitus quo argumento transierit in usum nominis paucis explicandum est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 18:2)
Sed, ut ad Saturnalia revertamur, bellum Saturnalibus sumere nefas habitum, poenas a nocente isdem diebus exigere piaculare est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 1:1)
habituque matrumfamilias et virginum sumpto hostibus cum prosequentium lacrimis ad fidem doloris ingestae sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 38:2)
quod ubi contigisset, tantum dierum sine ullo mensis nomine patiebantur absumi quantum ad id anni tempus adduceret quo caeli habitus instanti mensi aptus inveniretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 39:2)
ἀπόλλωνα Διδυμαῖον vocant, quod geminam speciem sui numinis praefert ipse inluminando formandoque lunam:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 64:1)
Pan ipse, quem vocant Inuum, sub hoc habitu quo cernitur solem se esse prudentioribus permittit intellegi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 2:1)
Quid fistula vel virga significent superius in habitu Attinis expressimus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 4:4)
perlatumque est primum in eam per Opiam legatum Deleboris regis Assyriorum sacerdotesque Aegyptios quorum princeps fuit Partemetis, diuque habitum apud Assyrios postea Heliopolim commigravit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 10:3)
Hunc vero eundem Iovem solemque esse cum ex ipso sacrorum ritu tum ex habitu dinoscitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 12:1)
In Galbam eloquentia clarum, sed quem habitus, ut supra dixi, corporis destruebat, M. Lollii vox circumferebatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 3:1)
In ipsa quoque actione subinde se, qua poterat, ulciscebatur inducto habitu Syri, qui velut flagris caesus praeripientique se similis exclamabat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 4:1)
Hoc fit, ne quis in aede dei habitum eius imitetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 17:2)
Fuit autem aetate L. Crassi illius diserti, qui quam gravis et serius habitus sit etiam Cicero docet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION