라틴어 문장 검색

Nam etsi non fuit in oratorum numero, tamen pono satis in eo fuisse orationis atque ingeni, quo et magistratus personam et consularem dignitatem tueretur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 45장2)
postremo aliquos futuros suspicor, qui me ad alias litteras vocent, genus hoc scribendi, etsi sit elegans, personae tamen et dignitatis esse negent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 2:5)
quam gravis vero, quam magnifica, quam constans conficitur persona sapientis!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER TERTIUS 97:1)
nam, quicquid quaeritur, id habet aut generis ipsius sine personis temporibusque aut his adiunctis facti aut iuris aut nominis controversiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 9:5)
Medea modo et Atreus commemorabatur a nobis, heroicae personae inita subductaque ratione nefaria scelera meditantes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 72:5)
Sed tum servare illud poë- tas, quod deceat, dicimus, cum id, quod quaque persona dignum est, et fit et dicitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:3)
est enim digna persona oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:8)
Sed poëtae, quid quemque deceat, ex persona iudicabunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:9)
nobis autem personam imposuit ipsa natura magna cum excellentia praestantiaque animantium reliquarum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:10)
Quocirca poëtae in magna varietate personarum, etiam vitiosis quid conveniat et quid deceat, videbunt, nobis autem cum a natura constantiae, moderationis, temperantiae, verecundiae partes datae sint, cumque eadem natura doceat non neglegere, quem ad modum nos adversus homines geramus, efficitur, ut et illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum quam late fusum sit, appareat et hoc, quod spectatur in uno quoque genere virtutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 127:1)
Intellegendum etiam cst duabus quasi nos a natura indutos esse personis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 138:1)
Ac duabus iis personis, quas supra dixi, tertia adiungitur, quam casus aliqui aut tempus imponit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 148:1)
ipsi autem gerere quam personam velimus, a nostra voluntate proficiscitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 148:4)
Est igitur proprium munus magistratus intellegere se gerere personam civitatis debereque eius dignitatern et decus sustinere, servare leges, iura discribere, ea fidei suae commissa meminisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 159:2)
Ita fere officia reperientur, cum quaeretur, quid deceat, et quid aptum sit personis, temporibus, aetatibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 160:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION