라틴어 문장 검색

haec mihi semper erunt imis infixa medullis, perpetuusque animae debitor huius ero, spiritus et vacuas prius hic tenuandus in auras ibit, et in tepido deseret ossa rogo, quam subeant animo meritorum oblivia nostro, et longa pietas excidat ista die.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 52)
seu stupor huic studio sive est insania nomen, omnis ab hac cura cura levata mea est, saepe ego nimbosis dubius iactabar ab Haedis, saepe minax Steropes sidere pontus erat, fuscabatque diem custos Atlantidos Ursae, aut Hyadas seris hauserat Auster aquis, saepe maris pars intus erat, tamen ipse trementi carmina ducebam qualiacumque manu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 114)
tempus ut extensis tumeat facit uva racemis, vixque merum capiant grana quod intus habent;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 65)
strangulat inclusus dolor atque exaestuat intus, cogitur et vires multiplicare suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 134)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
et tamen intus mixta facit Graecis barbara turba metum, quippe simul nobis habitat discrimine nullo barbarus et tecti plus quoque parte tenet, quos ut non timeas, possis odisse videndo pellibus et longa pectora tecta coma.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1014)
Fides scit Deum nobis factum esse proximum, Christum veluti magnum donum nobis esse datum, qui nos intus commutat, qui in nobis habitat, atque sic nobis praebet lucem quae vitae originem finemque, totum humani itineris cursum illuminat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 31:17)
Tunc sanctus Augustinus, auditionem consocians cum visione, se referre potest ad « verbum quod intus lucet ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:5)
gravis intus et extra incolumis, florens de fertilitate pudica, iam mater, sed virgo tamen, maris inscia mater.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3185)
inde secunda redit generatio et inde lavatur naturae inluvies, iterumque renaseimur intus perfusi, ut veterem splendens anima exuat Adam.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3303)
nec solus pudor innocensve votum templum constituunt perenne Christo in cordis medii sinu ac recessu, sed ne crapula ferveat cavendum est, quae sedem fidei cibis refertam usque ad congeriem coartet intus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum8)
tu lux vera oculis, lux quoque sensibus, intus tu speculum, tu speculum foris;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae43)
frenentur ergo corporum cupidines, detersa et intus emicet prudentia;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium5)
errabat illic per latebras viscerum, ventris meandros circumibat tortiles anhelus extis intus aestuantibus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium30)
iam stantibus ille ministris cyathos et fercula liquit, studioque accinctus humandi fleto dedit ossa sepulcro.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti16)

SEARCH

MENU NAVIGATION