라틴어 문장 검색

Fervet opus, redolentque thymo fragrantia mella.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 2:2)
Vocavit enim mel dulce et vinum suave.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 16:3)
et post vomitum contra fumum vini qui remansit in venis panem offerunt melle inlitum, et ita hominem ab ebrietatis malo dulcedo defendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 17:2)
Cur faex in imo subsidit omnium nisi mellis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:2)
mel solum est quod in summum faecem expuat?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:3)
Faecis materia ut spissa atque terrena ceteris laticibus pondere praestat, melle vincitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:5)
Ideo in illis gravitate devergens ad fundum decidit, in melle vero ut levior de loco victa sursum pellitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:6)
Vini enim natura humida est, mellis arida.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 10:2)
Nam quae udanda sunt corporis vino foventur, quae siccanda sunt melle deterguntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 10:4)
Igitur longinquitate temporis de utroque aliquid exorbente vinum meracius fit, mel aridius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 10:5)
et ita mel suco privatur ut vinum aqua liberatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 10:6)
Sed et hoc usu probatum est, in oleo optimum esse quod supernatat, in melle quod in imo est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 13:3)
Quaero igitur cur oleum quod in summo est, vinum quod in medio, mel quod in fundo, optima esse credantur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 13:4)
Phrygii sonus increpat aeris, Adtonitae posuere fugam, studiumque laboris Floriferi repetunt, et sparsi mellis amorem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 3:57)
Fert ille ceris cana cum suis mella Metamque lactis Sassinate de silva;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LVIII13)

SEARCH

MENU NAVIGATION