라틴어 문장 검색

igne tremunt oculi, lunataque dentibus uncis ora sonant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권283)
tunc aethera latius implent, tunc hilari clangore sonant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권258)
Vile nil decet sonare in maximorum laudibus.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, U9)
Quae accusatio vocabulorum, nisi si aut barbarum sonat aliqua vox nominis, aut infaustum aut maledicum aut inpudicum?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 3장 5:2)
Eaedem voces sonant, eaedem litterae notant, idem spiritus pulsat, unum tempus est divinationi futura praefanti.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 20장 3:3)
nihil obstrepere religioni in animo et in conscientia tanta solacia extrinsecus oculorum vel aurium nec vero deum offendi oblectatione hominis, qua salvo erga deum metu et honore suo in tempore et suo in loco frui scelus non sit.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 1장 1:4)
Nam et cum promiscue ludi Liberalia vocarentur, honorem Liberi patris manifeste sonabant.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 5장 2:5)
Cum igitur humana recordatio etiam obstrepente gratia voluptatis damnandos eos censeat ademtis bonis dignitatum in quendam scopulum famositatis, quanto magis divina iustitia in eiusmodi artifices animadvertit?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 23장 1:1)
Ianua, iam pateas uni mihi, victa querelis, Neu furtim verso cardine aperta sones.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 24)
Hic choreae cantusque vigent, passimque vagantes Dulce sonant tenui gutture carmen aves, Fert casiam non culta seges, totosque per agros Floret odoratis terra benigna rosis;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 328)
At scelerata iacet sedes in nocte profunda Abdita, quam circum flumina nigra sonant:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 331)
Bacchus et adflictis requiem mortalibus adfert, Crura licet dura conpede pulsa sonent.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 716)
Cantus vicinis fruges traducit ab agris, Cantus et iratae detinet anguis iter, Cantus et e curru Lunam deducere temptat Et faceret, si non aera repulsa sonent.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 810)
"Dum mihi venturam fingo, quodcumque movetur, Illius credo tunc sonuisse pedes."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 842)
sua quisque ad pocula dicat, nomen et absentis singula uerba sonent.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 123)

SEARCH

MENU NAVIGATION