라틴어 문장 검색

Nam si uti corporum languor ita uitiositas quidam est quasi morbus animorum, cum aegros corpore minime dignos odio sed potius miseratione iudicemus, multo magis non insequendi sed miserandi sunt quorum mentes omni languore atrocior urguet improbitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:8)
Quo fit ut, tametsi uobis hunc ordinem minime considerare ualentibus confusa omnia perturbataque uideantur, nihilo minus tamen suus modus ad bonum dirigens cuncta disponat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:1)
At hoc medicus, qui sanitatis ipsius atque aegritudinis modum temperamentumque dinoscit, minime miratur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 5:4)
Nec penitus tamen omnia nescit,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 27:1)
Minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:3)
Minime;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:6)
Dissonare etenim uidentur, putasque si praeuideantur consequi necessitatem, si necessitas desit minime praesciri, nihilque scientia comprehendi posse nisi certum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:14)
Minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:6)
Ita igitur cuncta dispiciens diuinus intuitus qualitatem rerum minime perturbat apud se quidem praesentium ad condicionem uero temporis futurarum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:10)
Duae sunt etenim necessitates, simplex una, ueluti quod necesse est omnes homines esse mortales, altera condicionis, ut si aliquem ambulare scias eum ambulare necesse est. Quod enim quisque nouit id esse aliter ac notum est nequit, sed haec condicio minime se cum illam simplicem trahit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:3)
Hoc scilicet quod ea quae paulo ante proposui, sol oriens et gradiens homo, quae dum fiunt non fieri non possunt, eorum tamen unum prius quoque quam fieret necesse erat exsistere, alterum uero minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:10)
Minime.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:16)
Et ideo, sicut omnia entia quae sunt citra primum principium, sunt ex ipso, sic et per ipsum in esse conservantur, et si primum principium virtutem suam entibus auferret, entia penitus non essent.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 69:4)
Quod minime Caesarem fefellerat;
(카이사르, 아프리카 전기 3:8)
copias enim habebat in Gallia bellare consuetas locis campestribus et contra Gallos homines apertos minimeque insidiosos, qui per virtutem, non per dolum dimicare consuerunt;
(카이사르, 아프리카 전기 73:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION