도구

도구

라틴어 문장 검색

Giton autem non oblitus misericordiae suae reserandum esse ostium succurrendumque periclitanti censebat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 96:2)
Uterque nostrum tam inexpectato ictus sono amiserat sanguinem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 100:17)
Itaque hercules postquam maris ira infesta convaluit, Lichas trepidans ad me supinas porrigit manus et tu inquit Encolpi, succurre periclitantibus et vestem illam divinam sistrumque redde navigio.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 114:5)
Accessisse huic tristitiae proximum naufragium, quo amplius vicies sestertium amiserit;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:12)
Sed et podagricum se esse lumborumque solutorum omnibus dixerat, et si non servasset integram simulationem, periclitabatur totam paene tragoediam evertere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:7)
Amittit merito proprium qui alienum adpetit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Canis per fluvium carnem ferens.1)
Quicumque turpi fraude semel innotuit, Etiam si verum dicit, amittit fidem.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Lupus et vulpes iudice simio.1)
Quicumque amisit dignitatem pristinam, Ignavis etiam iocus est in casu gravi.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Leo senex, aper, taurus, et asinus.1)
Nam nil amisi nec sum laesus vulnere.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Muli duo et vectores.7)
Quemcumque populum tristis eventus premit, Periclitatur magnitudo principum;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Pugna murium et mustelarum.4)
Per aliquot annos quaedam dilectum virum Amisit et sarcophago corpus condidit;
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Mulier vidua et miles: Quanta sit inconstantia et libido mulierum.1)
Et hoc quidem virtutis praemium, illud solacium doloris accepit, quod filio eius Cottio, quem amisit absens, habitus est honor statuae.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 7 3:1)
Erat illi natus insanabilis clavus, cuius taedio ad mortem irrevocabili constantia decucurrit usque ad supremum diem beatus et felix, nisi quod minorem ex liberis duobus amisit, sed maiorem melioremque florentem atque etiam consularem reliquit.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 7 2:2)
Regulus filium amisit, hoc uno malo indignus, quod nescio an malum putet.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 2 1:1)
Cum in provinciam quaestor exisset, scribamque qui sorte obtigerat ante legitimum salarii tempus amisisset, quod acceperat scribae daturus, intellexit et statuit subsidere apud se non oportere.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 12 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION