라틴어 문장 검색

postea dissociati, ut exposui, a Socrate [diserti a doctis] et deinceps a Socraticis item omnibus philosophi eloquentiam despexerunt, oratores sapientiam, neque quicquam ex alterius parte tetigerunt, nisi quod illi ab his aut ab illis hi mutuarentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 72:2)
Sed ut pontifices veteres propter sacrificiorum multitudinem tris viros epulones esse voluerunt, cum essent ipsi a Numa, ut etiam illud ludorum epulare sacrificium facerent, instituti, sic Socratici a se causarum actores et a communi philosophiae nomine separaverunt, cum veteres dicendi et intellegendi mirificam societatem esse voluissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 73:1)
illa vis autem eloquentiae tanta est, ut omnium rerum, virtutum, officiorum omnisque naturae, quae mores hominum, quae animos, quae vitam continet, originem, vim mutationesque teneat, eadem mores, leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque, ad quamcumque rem pertineant, ornate copioseque dicat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 76:1)
neque tamen istis, qui in una philosophia quasi tabernaculum vitae suae conlocarunt, multum sane in disputatione concedimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 77:2)
Non est enim philosophia similis artium reliquarum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 79:1)
Haec vero, quae sunt in philosophia, ingeniis eruuntur ad id, quod in quoque veri simile est, eliciendum acutis atque acribus eaque exercitata oratione poliuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 79:5)
Hae duae partes, quae mihi supersunt, inlustrandae orationis ac totius eloquentiae cumulandae, quarum altera dici postulat ornate, altera apte, hanc habent vim, ut sit quam maxime iucunda, quam maxime in sensus eorum, qui audiunt, influat et quam plurimis sit rebus instructa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 91:2)
Summa autem laus eloquentiae est amplificare rem ornando, quod valet non solum ad augendum aliquid et tollendum altius dicendo, sed etiam ad extenuandum atque abiciendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 104:1)
Quae exercitatio nunc propria duarum philosophiarum, de quibus ante dixi, putatur, apud antiquos erat eorum, a quibus omnis de rebus forensibus dicendi ratio et copia petebatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 107:3)
aut eloquentiam, quam in clamore et in verborum cursu positam putant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 136:6)
Quis doctior eisdem temporibus illis aut cuius eloquentia litteris instructior fuisse traditur quam Pisistrati?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 137:3)
Non fuit ille quidem civibus suis utilis, sed ita eloquentia floruit, ut litteris doctrinaque praestaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 137:5)
itaque hic doctrina, consilio, eloquentia excellens quadraginta annis praefuit Athenis et urbanis eodem tempore et bellicis rebus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 138:5)
quam qui accepissent, si eidem ingenio ad pronuntiandum valuissent et se ad dicendum quoque non repugnante natura dedissent, eloquentia praestitisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 140:3)
sive hunc oratorem, quem ego dico sapientiam iunctam habere eloquentiae, philosophum appellare malet, non impediam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 142:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION