라틴어 문장 검색

brevis altercatio inde ex iracundia muliebri in contentionem animorum exarsit, cum se Verginia et patriciam et pudicam in Patriciae Pudicitiae templum ingressam et uni nuptam ad quem virgo deducta sit, nec se viri honorumve eius ac rerum gestarum paenitere, ex vero gloriaretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 311:2)
paenitet in posterum diem dilatum certamen;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 580:2)
responsum legatis curae senatui futurum ne socios fidei suae paeniteret:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 648:1)
cum hac indole virtutum atque vitiorum triennio sub Hasdrubale imperatore meruit nulla re quae agenda videndaque magno futuro duci esset praetermissa.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 32:1)
cuius ne quod praetermitteret tempus sollicitus intentusque erat, dum tiro hostium miles esset, dum meliorem ex ducibus inutilem volnus faceret, dum Gallorum animi vigerent, quorum ingentem multitudinem sciebat segnius secuturam quanto longius ab domo traherentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 566:1)
neque ulla quae in tali re memorabilis scribentibus videri solet praetermissa clades est:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 612:3)
neque universo periculo summa rerum committebatur et parva momenta levium certaminum ex tuto coeptorum finitimoque receptu adsuefaciebant territum pristinis cladibus militem minus iam tandem aut virtutis aut fortunae paenitere suae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 144:1)
hoc multo magis in secundo ac tertio citato senatore est factum, ut ipsius paenitere homines appareret, quem autem in eius substituerent locum deesse, quia nec eosdem nominari attinebat, nihil aliud quam ad audienda probra nominatos, et multo humiliores obscurioresque ceteri erant eis qui primi memoriae occurrerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 35:1)
quia nimis compar Latinorum quondam postulatio erat, Coeliusque et alii id haud sine causa praetermiserant scriptores, ponere pro certo sum veritus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 71:1)
ita in castra perducitur extemploque inpositus in navem et Carthaginem missus, ne motu aliquo Capuae ex indignitate rei orto senatum quoque paeniteret dediti principis et, legatione missa ad repetendum eum, aut negando rem quam primam peterent offendendi sibi novi socii, aut tribuendo habendus Capuae esset seditionis ac turbarum auctor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 120:1)
inquit, etiam nunc paenitet belli suscepti adversus Romanos?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 144:2)
nunc interroganti senatori paeniteatne adhuc suscepti adversus Romanos belli, si reticeam, aut superbus aut obnoxius videar, quorum alterum est hominis alienae libertatis obliti, alterum suae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 147:1)
respondeam inquit Himilconi, non desisse paenitere me belli neque desiturum ante invictum vestrum imperatorem incusare quam finitum aliqua tolerabili condicione bellum videro;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 148:1)
nam si praetermittimus hoc tempus quo magis dare quam accipere possumus videri pacem, vereor ne haec quoque laetitia luxuriet nobis ac vana evadat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 150:1)
Hannibal Capua recepta cum iterum Neapolitanorum animos partim spe, partim metu nequiquam temptasset, in agrum Nolanum exercitum traducit, ut non hostiliter statim, quia non desperabat voluntariam deditionem, ita, si morarentur spem, nihil eorum quae pati aut timere possent praetermissurus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 170:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION