도구

도구

라틴어 문장 검색

Piscinas autem quam refertas habuerint pretiosissimis piscibus Romani illi nobilissimi principes, Lucullus Philippus et Hortensius, quos Cicero piscinarios appellat, etiam illud indicium est, quod M. Varro in libro de agricultura refert M. Catonem qui post Uticae periit, cum heres testamento Luculli esset relictus, pisces de piscina eius quadraginta milibus vendidisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 6:1)
Septima post Troiae excidium iam vertitur aestas.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 16:8)
Sunt in libro septimo illi versus quibus Hernici populi et eorum nobilissima, ut tunc erat, civitas Anagnia enumerantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 13:1)
Callias autem in septima historia de rebus Siculis ita scribit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 25:2)
Ennius in septimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 19:3)
Ennius in septimo decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 21:2)
Consequitur, summo sonitu quatit ungula terram idem in septimo decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 22:5)
Lucilius in septimo decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 43:2)
Ennius in septimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 62:2)
Ennius in septimo decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 28:2)
Ennius libro Annalium septimo ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 10:1)
Terrenis animalibus illi sex praecipue familiares sunt, sed nonnumquam adhibetur et septimus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 4:2)
Sed sex illi ut directi ita et innoxii, septimus, id est qui gyros efficit, crebro conversu turbat et humoribus capitis involvit spiramentum quod animam cerebro quasi omnes sensus corporis gubernanti ministrat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 4:3)
Septima συζυγία nervorum infundit sensum spinali medullae, quae hoc est animali quod est navi carina, et adeo usu aut dignitate praecipua est ut longum cerebrum a medicis sit vocata.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 22:2)
7. Vidua post mortem mariti sui statim et sine difficultate habeat maritagium et hereditatem suam, nec aliquid det pro dote sua, vel pro maritagio suo, vel hereditate sua, quam hereditatem maritus suus et ipsa tenuerint dit obitus ipsius mariti, et maneat in domo mariti sui per quadraginta dies post mortem ipsius, infra quos assignetur ei dos sua.
(Magna Carta 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION