라틴어 문장 검색

quid nocuit sulcos non habuisse satos?
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 343)
spes alit agricolas, spes sulcis credit aratis semina quae magno faenore reddat ager:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 615)
hinc placidus nobis per tempora uertitur annus, hinc et colla iugo didicit submittere taurus et lenta excelsos uitis conscendere ramos, tondeturque seges maturos annua partus, et ferro tellus, pontus confinditur aere, quin etiam structis exsurgunt oppida muris.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae51)
Nam mihi, cum magnis opibus domus alta niteret, cui fuerant flaui ditantes ordine sulci horrea fecundas ad deficientia messis, cuique pecus denso pascebant agmine colles, et domino satis et nimium furique lupoque, nunc desiderium superest:
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae57)
incidentes mulis calones frondosos ramos per terram trahebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 600:2)
nam cum exanimati plerique essent arborum truncis fragmentisque ramorum, ceteram multitudinem inopinato malo trepidam Galli saltum omnem armati circumsedentes interfecerunt, paucis e tanto numero captis, qui pontem fluminis petentes, obsesso ante ab hostibus ponte, interclusi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 311:1)
quos ubi ex signis armorumque habitu cognovere, Hippocrates atque Epicydes ramos oleae ac velamenta alia supplicum porrigentes orare ut reciperent sese, receptos tutarentur, neu proderent Syracusanis, a quibus ipsi mox trucidandi populo Romano dederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 393:1)
expeditione ea qua cum populatoribus agri ad Sicyonem pugnavit in arborem inlatus impetu equi ad eminentem ramum cornu alterum galeae praefregit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 492:1)
decem legati Locrensium, obsiti squalore et sordibus, in comitio sedentibus consulibus velamenta supplicum, ramos oleae, ut Graecis mos est, porgentes ante tribunal cum flebili vociferatione humi procubuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 222:1)
haud procul aberat cum velata infulis ramisque oleae Carthaginiensium occurrit navis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 482:1)
Thracas quoque rumpiae, ingentis et ipsae longitudinis, inter obiectos undique ramos impediebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 449:1)
nam et quia rari stipites magnarum arborum eminebant multique et validi rami praebebant, quod recte manu caperetur, duo aut summum tres iuvenes conixi arborem unam evellebant, qua evulsa portae instar extemplo patebat, nec in promptu erat quod obmolirentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 47:1)
Romanus leves et bifurcos plerosque et trium aut cum plurimum quattuor ramorum vallos caedit, ut et suspensis ab tergo armis ferat plures simul apte miles;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 49:1)
et ita densos offigunt implicantque ramos ut neque quis cuiusque palmae stipes neque quae cuiusque stipitis palma sit, pervideri possit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 50:1)
pervenere deinde in tam opacum iter ut prae densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum perspici caelum vix posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 258:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION