라틴어 문장 검색

Adhuc, ille qui potest esse optime dispositus ad regendum, optime alios disponere potest:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:2)
Sed Monarcha solus est ille qui potest optime esse dispositus ad regendum.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:18)
Cum ergo Monarcha nullam cupiditatis occasionem habere possit vel saltem minimam inter mortales, ut superius est ostensum, quod ceteris principibus non contingit, et cupiditas ipsa sola sit corruptiva iudicii et iustitie prepeditiva, consequens est quod ipse vel omnino vel maxime bene dispositus ad regendum esse potest, quia inter ceteros iudicium et iustitiam potissime habere potest:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:23)
Bene igitur dictum est cum dicitur in subassumpta quod Monarcha solus est ille, qui potest esse optime dispositus ad regendum:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:26)
ut humanum genus secundum sua comunia, que omnibus competunt, ab eo regatur et comuni regula gubernetur ad pacem.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:23)
Unde sequitur humanum genus optime se habere cum ab uno regitur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:29)
Unde recte illud scriptum est:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:15)
tu regere imperio populos, Romane, memento.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 19:3)
sed fore qui gravidam imperiis belloque frementem Ytaliam regeret. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 20:2)
Hic tamen sceptro populos regebat, quos videt condens radios sub undas Phebus extremo veniens ab ortu, quos premunt septem gelidi triones, quos nothus sicco violentas estu torret, ardentes recoquens arenas.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 29:1)
et si non, planum est quod nichil poterat de Imperio conferre;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 10:37)
propter quod recte a phylosophis assimilatur orizonti, qui est medium duorum emisperiorum. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:6)
7. Sed nichil individuo convenit nisi per proprias dignitates, puta mercari, militare ac regere;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 8:1)
puta bene militantem ad victorie dignitatem, bene autem regentem ad regni, nec non mendacem ad ruboris dignitatem, et latronem ad eam que est mortis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 15:3)
Nullus autem dubito quin permultos invenerim, qui genus hoc scribendi natura sua nimis inusitatum, meque, quod ad veteris Latii normam attineat, plane hospitem esse judicarint.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PROOEMIUM.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION