도구

도구

라틴어 문장 검색

ita in amicitiae desiderium totum animi mei succendit appetitum;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:24)
Sed hoc quod ultimum posuisti, quod me totum rapuit, et pene abripuit a terrenis, plenius mihi enodari desidero:
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:26)
Et opportune nunc hic noster Gratianus intravit, quem ipsius amicitiae alumnum iure dixerim, cuius totum studium est amari et amare;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:28)
Huic ergo osculo assuefacta mens et a Christo totam hanc dulcedinem adesse non ambigens, quasi se cum reputans et dicens:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:20)
Quae tunc plena merces erit colentibus eam, cum tota translata in Deum, in eius contemplatione sepelit quos univit.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:10)
Cuius affectus molli luto comparatus, diversas et contrarias tota die, pro arbitrio imprimentis, suscipit et format imagines.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:4)
Est proinde viri prudentis sustinere, hunc refrenare impetum, ponere modum benevolentiae, paulatim procedere in affectum, donec iam probato se totum dedat et committat amico.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:9)
Ponamus totum genus humanum exemptum mundo, te solum superstitem reliquisse.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:18)
Rex furebat in servum, et quasi in aemulum regni totam patriam excitabat;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:8)
Deinde totum virus quo pectus iuvenis aspergeretur, evomuit, adiciens verbum ambitionis incitamentum, fomentum invidiae, zeli et amaritudinis incentivum:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:24)
Quod quidem invitus, sed quia totum obedientiae sese devoverat, modeste suscepit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:29)
coepit me et ipse arctius solito diligere, habenas laxare affectui, et meo se pectori totum infundere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:4)
quamuis Nescio quid presigne gerat, tamen huius ad unguem Non poterat reliquis facies equare decorem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:2)
Quod minus in reliquis melius suppletur in uno;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 10:3)
quicquid distillat ab illo Nequicie sese totum partitur in orbem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION