도구

도구

라틴어 문장 검색

C. Num quidnam tibi de oratore ipso restat aliud?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 4:1)
Nempe igitur ea restant quae, cum et factum constat et nomen, qualia sint vocatur in dubium?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 12장 2:2)
C. Extrema tibi restat pars orationis quae posita in perorando est, de qua sane velim audire.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 1:1)
restant ac- tionis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 19장 3:1)
C. Cognita igitur omni distributione propositorum causarum nobis genera et praecepta restant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 1:5)
idque nobis genus restare unum puto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 1:3)
C. Illud equidem quod iam unum restare video, quale sit, cum disceptatio versatur in scriptis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:1)
Credo, inquit, sed expediri, quae restant, vix poterunt, si hoc incohatum reliqueris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 91:6)
reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 115:5)
id enim tibi restat genus vitiosissumae rei publicae tertium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 68:5)
Atque ego ut primum fletu represso loqui posse coepi, Quaeso, inquam, pater sanctissime atque optime, quoniam haec est vita, ut Africanum audio dicere, quid moror in terris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 3 6:1)
Carvilio collega quiescente, C. Flaminio tribuno plebis, quoad potuit, restitit agrum Picentem et Gallicum viritim contra senatus auctoritatem dividenti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 15:6)
ego vero propter sermonis delectationem tempestivis quoque conviviis delector, nec cum aequalibus solum, qui pauci admodum restant, sed cum vestra etiam aetate atque vobiscum, habeoque senectuti magnam gratiam, quae mihi sermonis aviditatem auxit, potionis et cibi sustulit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 60:1)
Potest enim quicquam esse absurdius quam, quo viae minus restet, eo plus viatici quaerere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 84:1)
quarta restat causa, quae maxime angere atque sollicitam habere nostram aetatem videtur, appropinquatio mortis, quae certe a senectute non potest esse longe.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 85:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION