라틴어 문장 검색

Quae est igitur ista potentia, quam pertimescunt habentes, quam nec cum habere uelis tutus sis et cum deponere cupias uitare non possis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:18)
Danti supplicabis et qui praeire ceteros honore cupis poscendi humilitate uilesces.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:7)
Sed quonam lateat quod cupiunt bonum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 15:1)
— Quid igitur, inquam, si qui cuncta simul cupiat adipisci?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:10)
Cupitque nullis ille deuiis falli
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 2:1)
cum haec, inquit, ita sentias, paruam mihi restare operam puto ut felicitatis compos patriam sospes reuisas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:2)
Cupit Oceano tinguere flammas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 12:1)
Nam si ineuitabiliter euentura censet quae etiam non euenire possibile est, fallitur, quod non sentire modo nefas est sed etiam uoce proferre.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 5:2)
in huius modi igitur lite nos, quibus tam ratiocinandi quam imaginandi etiam sentiendique uis inest, nonne rationis potius causam probaremus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:5)
Itaque non prius vidit turmas Iulianas quam suos caedi a tergo sentit.
(카이사르, 아프리카 전기 40:3)
Quapropter quid sentiatis proloquimini.'
(카이사르, 아프리카 전기 44:9)
Tirones autem qui numquam in acie dimicassent, hortabatur ut veteranorum virtutem aemularentur eorumque famam locum nomen victoria parta cuperent possidere.
(카이사르, 아프리카 전기 81:2)
Ita diebus compluribus [consumptis] cupiebat Caesar, si qua condicione posset, adversarios in aequum locum deducere et primo quoque tempore de bello decernere.
(카이사르, 히스파니아 전기 5:12)
Caesar etsi fallacem gentem semperque alia cogitantem, alia simulantem bene cognitam habebat, tamen petentibus dare veniam utile esse statuit, quod, si quo pacto sentirent ea quae postularent, mansurum in fide dimissum regem credebat, sin, id quod magis illorum naturae conveniebat, ducem ad bellum gerendum regem habere vellent, splendidius atque honestius se contra regem quam contra convenarum ac fugitivorum manum bellum esse gesturum.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 24:1)
Compressis pueri lacrimis Caesar ipse commotus celeriter, si illa sentiret, fore eum secum adfirmans ad suos dimisit.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 24:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION