라틴어 문장 검색

quis nostrum dixerit, quos non pudet ea, quae Stoici aspera dicunt, mala dicere, melius esse turpiter aliquid facere cum voluptate quam honeste cum dolore?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 124:8)
ei honestum non summum modo, sed etiam solumbonum videtur 91 28sq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)36)
praeter honestum et turpe omnia exaequat 91 6sq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)39)
honestum 53 25 sqq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)262)
ei honestum nonsummum modo, sed etiamsolum bonum videtur 91 28sq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)416)
141 27 147 2praeter honestum et turpeomnia exaequat 91 6sq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)419)
Egone inquit ille, miror Antiochum hominem in primis acutum non vidisse interesse plurimum inter Stoicos, qui honesta a commodis non nomine sed genere toto diiungerent, et Peripateticos, qui honesta commiscerent cum commodis, ut ea inter se magnitudine et quasi gradibus non genere differrent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 16:7)
Nam aut honestumne factu sit an turpe dubitant id, quod in deliberationem cadit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 12:2)
Tertium dubitandi genus est, cum pugnare videtur cum honesto id, quod videtur esse utile;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 12:6)
Primum igitur est de honesto, sed dupliciter, turn pari ratione de utili, post de comparatione eorum disserendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 13:4)
Ex quo intellegitur, quod verum, simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis aptissimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 17:3)
Formam quidem ipsam, Marce fili, et tamquam faciem honesti vides, quae si oculis cerneretur, mirabiles amores, ut ait Plato, excitaret sapientiae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 20:1)
Sed omne, quod est honestum, id quattuor partium oritur ex aliqua:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 20:2)
Ex quattuor autem locis, in quos honesti naturam vimque divisimus, primus ille, qui in veri cognitione consistit, maxime naturam attingit humanam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 25:1)
In hoc genere et naturali et honesto duo vitia vitanda sunt, unum, ne incognitapro cognitis habeamus iisque temere assentiamur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 25:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION