라틴어 문장 검색

Fertilis inmaduit madefactaque terra caducas concepit lacrimas ac venis perbibit imis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 30:9)
Ad quae sua bracchia tendens ter se convertit, ter sumptis flumine crinem inroravit aquis ternisque ululatibus ora solvit et, in dura submisso poplite terra, "Nox" ait "arcanis fidissima, quaeque diurnis aurea cum luna succeditis ignibus astra, tuque triceps Hecate, quae coeptis conscia nostris adiutrixque venis cantusque artisque magorum, quaeque magos, Tellus, pollentibus instruis herbis, auraeque et venti montesque amnesque lacusque dique omnes nemorum, dique omnes noctis adeste.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 13:6)
Stringite" ait "gladios veteremque haurite cruorem, ut repleam vacuas iuvenali sanguine venas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 23:7)
seque viro inspirat faucesque et pectus et ora adflat et in vacuis spargit ieiunia venis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 84:3)
Naidas his venam, quae numquam arescere posset, subposuisse ferunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:10)
saliunt temptatae pollice venae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 34:7)
Nunc quoque iam veteris percepto semine venae arva rigent auro madidis pallentia glaebis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 17:3)
In tanto fremitu cunctis sine fine iacebat sopitus venis et inexperrectus Aphidas languentique manu carchesia mixta tenebat, fusus in Ossaeae villosis pellibus ursae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 35:1)
has rogat auxilium, nec nymphae iusta petentem sustinuere deam venasque et flumina fontis elicuere sui;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 91:5)
lurida supponunt fecundo sulphura fonti incenduntque cavas fumante bitumine venas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 91:7)
et tua sunt silicis circum praecordia venae, et rigidum ferri semina pectus habet, quaeque tibi quondam tenero ducenda palato plena dedit nutrix ubera, tigris erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 814)
hoc ego Pegasidas deduxi primus ad undas, ne male fecundae vena periret aquae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 78)
ingenium fregere meum mala, cuius et ante fons infecundus parvaque vena fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1419)
nimirum qui membra dedit, qui fictilis ulvae perflavit venam madidam, cui tabida glaeba traxit sanguineos infecto umore colores.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3250)
vitandus tamen error erit, ne traduce carnis transfundi in subolem credatur fons animarum sanguinis exemplo, cui texta propagine vena est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3299)

SEARCH

MENU NAVIGATION