라틴어 문장 검색

Quas ubi marmoreo detersit pollice virgo et solata deam est, "refer, o carissima," dixit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 69:3)
potiere petitis Elysiasque domos et regna novissima mundi me duce cognosces simulacraque cara parentis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 17:4)
Nec catulus, partu quem reddidit ursa recenti, sed male viva caro est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 30:7)
Cum subit illius tristissima noctis imago, qua mihi supremum tempus in urbe fuit, cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 31)
saepe eadem mandata dedi meque ipse fefelli, respiciens oculis pignora cara meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 325)
O mihi post nullos umquam memorande sodales, et cui praecipue sors mea visa sua est, attonitum qui me, memini, carissime, primus ausus es adloquio sustinuisse tuo, qui mihi consilium vivendi mite dedisti, cum foret in misero pectore mortis amor, scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis, officium nec te fallit, amice, tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 51)
hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici, in digito qui me fersque refersque tuo, effigiemque meam fulvo complexus in auro cara relegati, quae potes, ora vides, quae quotiens spectas, subeat tibi dicere forsan " quam procul a nobis Naso sodalis abest!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 74)
hoc eventurum iam tum, carissime, vidi, ferret adhuc istam cum minus aura ratem, sive aliquod morum seu vitae labe carentis est pretium, nemo pluris emendus erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 919)
discolor ut recto grassetur limite miles, eum medius gemino calculus hoste perit, ut bellare sequens sciat et revocare priorem, nec tuto fugiens incomitatus eat, parva sit ut ternis instructa tabella lapillis, in qua vicisse est continuasse suos, quique alii lusus - neque enim nunc persequar omnes - perdere, rem caram, tempora nostra solent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1215)
liquet hoc, carissima, nobis, tempus agi sine me non nisi triste tibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 314)
O mihi care quidem semper, sed tempore duro cognite, res postquam procubuere meae, usibus edocto si quicquam credis amico, vive tibi et longe nomina magna fuge.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 41)
at longe patria est, longe carissima coniunx, quicquid et haec nobis post duo dulce fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b5)
quique est in caris animi tibi candor amicis - cognita sunt ipsi, quem colis, ista viro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 62)
ut tenera nostris cedente volatibus aura aspicerem patriae dulce repente solum, desertaeque domus vultus, memoresque sodales, caraque praecipue coniugis ora meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 83)
utque sit exiguum poenae, quod coniuge cara, quod patria careo pignoribusque meis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 118)

SEARCH

MENU NAVIGATION