도구

도구

라틴어 문장 검색

Dicunt igitur nunc quidem illi, qui ex particula parva urbis ac loci nomen habent et Peripatetici philosophi aut Academici nominantur, olim autem propter eximiam rerum maximarum scientiam a Graecis politici philosophi appellati universarum rerum publicarum nomine vocabantur, omnem civilem orationem in horum alterutro genere versari:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 109:1)
Atque [hactenus loquantur] etiam hac instituendo divisione utuntur, sed ita, non ut iure aut iudicio, vi denique recuperare amissam possessionem, sed ut [iure civili] surculo defringendo usurpare videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 110:1)
dum modo illa ad hanc civilem scientiam, quo pertinent et quam intuentur, transferamus, neque, ut ante dixi, omnem teramus in his discendis rebus aetatem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 123:2)
ad quos olim et ita ambulantis et in solio sedentis domi sic adibatur, non solum ut de iure civili ad eos, verum etiam de filia conlocanda, de fundo emendo, de agro colendo, de omni denique aut officio aut negotio referretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 133:6)
Num, quia ius civile didicerat, causas non dicebat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 135:2)
Itaque ipse Aristoteles cum florere Isocratem nobilitate discipulorum videret, quod [ipse] suas disputationes a causis forensibus et civilibus ad inanem sermonis elegantiam transtulisset, mutavit repente totam formam prope disciplinae suae versumque quendam Philoctetae paulo secus dixit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 141:1)
Atque illa prudentia in suis rebus domestica, in publicis civilis appellari solet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 3:6)
et, si quid necesse est - necesse autem id est, sine quo salvi liberive esse non possumus - , id est reliquis et honestatibus in civili ratione et commodis anteponendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 1:5)
quarum causarum genus est positum in iure civili, quod est in privatarum et publicarum rerum lege aut more positum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 3:1)
Nam omnia quae de iure civili aut de aequo et bono disceptantur cadunt in eam formam causa- rum, in qua quale quid sit ambigitur, de qua dicturi sumus, quae in aequitate et in iure maxime consistit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 3:4)
unde ius aut gentium aut hoc ipsum civile quod dicitur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 4:6)
Equidem, ut verum esset sua voluntate sapientem descendere ad rationes civitatis non solere, sin autem temporibus cogeretur, tum id munus denique non recusare, tamen arbitrarer hanc rerum civilium minime neglegendam scientiam sapienti, propterea quod omnia essent ei praeparanda, quibus nesciret an aliquando uti necesse esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 17:5)
Quibus de rebus, quoniam nobis contigit, ut iidem et in gerenda re publica aliquid essemus memoria dignum consecuti et in explicandis rationibus rerum civilium quandam facultatem non modo usu, sed etiam studio discendi et docendi essemus auctores, cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, quorum res gestae nullae invenirentur, alii in gerendo probabiles, in disserendo rudes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 21:1)
cui soli vere liceat omnia non Quiritium, sed sapientium iure pro suis vindicare, nec civili nexo, sed communi lege naturae, quae vetat ullam rem esse cuiusquam nisi eius, qui tractare et uti sciat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 44:2)
non solum ob eam causam fieri volui, quod erat aequum de re publica potissimum principem rei publicae dicere, sed etiam quod memineram persaepe te cum Panaetio disserere solitum coram Polybio, duobus Graecis vel peritissimis rerum civilium, multaque colligere ac docere, optimum longe statum civitatis esse eum, quem maiores nostri nobis reliquissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 56:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION