라틴어 문장 검색

Nulla quies intus nullaque silentia parte, nec tamen est clamor, sed parvae murmura vocis, qualia de pelagi, siquis procul audiat, undis esse solent, qualemve sonum, cum Iuppiter atras increpuit nubes, extrema tonitrua reddunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 7:5)
Femineo clamore sonat domus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 26:4)
Fit clamor, at illum haerentem Peleus et acerbo vulnere victum (stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 40:7)
Ut videt exstinctum, dictis, quae clamor ad aures arcuit ire meas, telo, quod inhaeserat illi, incubuit moriensque suum conplexa maritum est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 43:2)
Ecce ruunt vasto rabidi clamore bimembres telaque in hunc omnes unum mittuntque feruntque.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 51:1)
clamore perhorruit Aetne.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 75:4)
vestrae quoque clamor Ulixis paene rati nocuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:7)
Intonuit dicente dea, tonitrumque secuti cum saliente graves ceciderunt grandine nimbi, aeraque et tumidum subitis concursibus aequor Astraei turbant et eunt in proelia fratres.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:1)
Huc omnis populi passim matrumque patrumque obvia turba ruit, quaeque ignes, Troica, servant, Vesta, tuos, laetoque deum clamore salutant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 64:1)
tum vero exoritur clamor gemitusque meorum, et feriunt maestae pectora nuda manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 337)
at simul intonuit, fugiunt, nec noscitur ulli, agminibus comitum qui modo cinctus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 58)
nec mandata dabo, nec cum clamore supremo labentes oculos condet amica manus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 321)
esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est, et nihil officio nupta quod obstet habet, cum deus intonuit, non se subducere nimbo, id demum est pietas, id socialis amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1411)
Attamen hodie facere non possumus quin agnoscamus verum oecologicum propositum semper fieri sociale propositum, quod in disputationibus de ambitu iustitiam complecti debet, ut tam terrae clamor quam clamor pauperum audiatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 64:9)
Cum in realitate ipsa non agnoscitur quod pondus habeant pauper, humanus embryo, persona inhabilis – ut quaedam tantum exempla supponamus – difficulter clamores ipsius naturae audientur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION