도구

도구

라틴어 문장 검색

spondeo pro iudicato et suspensis amici bonis libellum deicio creditoribus eius me obligaturus ;
(세네카, 행복론, Liber IV 55:4)
" Meministi quidem sub quadam arbore minimum umbrae spargente cum velles residere ferventissimo sole et esset asperrimus locus, in quo ex rupibus acutis unica illa arbor eruperat, quendam ex commilitonibus paenulam suam substravisse ?"
(세네카, 행복론, Liber V 140:4)
Cum omnes de saxo deiecturus est, dicit :
(세네카, 행복론, Liber VII 38:2)
Ferae inter nos educatae si in silvas eruperunt, aliquid mansuetudinis pristinae retinent tantumque a placidissimis absunt, quantum a veris feris et numquam humanam manum passis.
(세네카, 행복론, Liber VII 101:1)
Quo non erumperet tam immatura ambitio ?
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 29:1)
Nam eum verba eruperunt, adfectus ad consuetudinem relabuntur.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 30:3)
Hi tibi dabunt ad aeternitatem iter et te in illum locum, ex quo nemo deicitur, sublevabunt.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 93:1)
Nero Caesar, una me vox tua maxime compulit, quam ego non sine admiratione et, cum diceretur, audisse memini et deinde aliis narrasse, vocem generosam, magni animi, magnae lenitatis, quae non composita nec alienis auribus data subito erupit et bonitatem tuam eum fortuna tua litigantem in medium adduxit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 2:2)
Vultum quidem non deiciet nec animum ob erus alicuius aridum aut pannosam maciem et innixam baculo senectutem;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:6)
Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabiles sunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatium exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne fuso praestringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu eum luce multa praetervolantes, dum eum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam - quantum refert mea, quid calcem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 52:1)
Ducebatur Athenis ad supplicium Aristides, cui quisquis occurrerat deiciebat oculos et ingemescebat, non tamquam in hominem iustum sed tamquam in ipsam iustitiam animadverteretur;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 97:1)
Hic tibi, quem tu diebus intuens ac noctibus, a quo numquam deicis animum, cogitandus est, hic contra fortunam advocandus.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 74:1)
In qua regem Romanis capitibus Lucretia et Brutus deiecerunt :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 87:2)
Cum satiatus spectaculo supernorum in terram oculos deieceris, excipiet te alia forma rerum aliterque mira- bilis :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 103:1)
exire atque erumpere gestiunt, aegre has angustias ferunt, vagi per omne, sublimes et ex alto adsueti humana despicere.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 139:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION