도구

도구

라틴어 문장 검색

Et dum necessaria parabantur ad decernendum, Christiani ritus presbyter (ut ipsi appellant), missus a Fritigerno legatus, cum aliis humilibus venit ad principis castra, susceptusque leniter, eiusdem ductoris obtulit scripta, petentis propalam ut sibi suisque, quos extorres patriis laribus rapidi ferarum gentium exegere discursus, habitanda Thracia sola cum pecore omni concederetur et frugibus:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 12장 8:1)
Super aedificiis autem, quae per diversas urbes et oppida vel instauravit, vel a primis instruxit auspiciis, (ne sim longior) taceo, rebus ipsis id apertius monstrare concedens.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 14장 4:1)
Licinius et Valens credentes Constantinum, quod et verum erat, ad persequendum longius ad Byzantium processurum, flexi in partem Beroeam concesserunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 6:1)
Ita Licinius privatus factus est et convivio Constantini adhibitus, et Martiniano vita concessa est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 16:3)
Ingrediens autem Ravennam deposuit Augustulum de regno, cuius infantiae misertus concessit ei sanguinem, et quia pulcher erat, etiam donans ei reditum sex milia solidos, misit eum intra Campaniam cum parentibus suis libere vivere.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 8장 2:1)
Tantae enim disciplinae fuit, ut, si quis voluit in agro suo argentum vel aurum dimittere, ac si intra muros civitatis esset ita existimaretur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 12장 16:4)
Alboin nepoti sui Gisolfi Foroiuli concessit et reliquos nobiles Langobardos.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 19)
deinde terra pacificata et sacramenta data, Pipinus suus filius regendum Italia concessit;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 73)
Reliquid filium, Bernardum nomine, cui Karolus Italia concessit;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 77)
Habuit Lotharius filius, Hludowicus nomine, cui avius suus Hludowicus Italiam concessit, Hludowici filii sui Baioaria, Caroli Aquitania.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 101)
quatenus ubicumque fidelissimi imperatores invenissent, ibi custodirent, et ad imperatorem non dimisissent redirent.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 166)
vix illorum fuit, ut pacifice potuissent illos dimitterent.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1614)
Iterum iter adsumens cum domna Bertradane regina ad Sanctones civitatem pervenit ibique domna Bertradane regina cum familia dimisit et partibus Petrogorigo perrexit;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 768 41:1)
[Et dum propter defensionem sanctae Dei Romanae ecclesiae eodem anno invitante summo pontifice perrexisset, dimissa marca contra Saxones nulla omnino foederatione suscepta.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 773 54:2)
Tunc gloriosus domnus Carolus rex, ipsa Italia subiugata et ordinata, custodia Francorum in Papia civitate dimittens cum uxore et reliquis Francis Deo adiuvante cum magno triumpho Franciam reversus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 774 55:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION