도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum ille 'non sum' inquit 'nescius, Scaevola, ista inter Graecos dici et disceptari solere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 45:1)
memoriter enim multa ex orationibus Demostheni praeclare scripta pronuntians docebat illum in animis vel iudicum vel populi in omnem partem dicendo permovendis non fuisse ignarum, quibus ea rebus consequeretur, quae negaret ille sine philosophia quemquam nosse posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 88:2)
Quis enim umquam orator magnus et gravis, cum iratum adversario iudicem facere vellet, haesitavit ob eam causam, quod nesciret, quid esset iracundia, fervorne mentis an cupiditas puniendi doloris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 220:1)
Quis, cum ceteros animorum motus aut iudicibus aut populo dicendo miscere atque agitare vellet, ea dixit, quae a philosophis dici solent?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 220:2)
qui partim omnino motus negant in animis ullos esse debere, quique eos in iudicum mentibus concitent, scelus eos nefarium facere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 220:3)
nam cum esset ille vir exemplum, ut scitis, innocentiae cumque illo nemo neque integrior esset in civitate neque sanctior, non modo supplex iudicibus esse noluit, sed ne ornatius quidem aut liberius causam dici suam, quam simplex ratio veritatis ferebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 229:2)
Imitatus est homo Romanus et consularis veterem illum Socratem, qui, cum omnium sapientissimus esset sanctissimeque vixisset, ita in iudicio capitis pro se ipse dixit, ut non supplex aut reus, sed magister aut dominus videretur esse iudicum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 231:1)
neque solum primis sententiis, quibus tantum statuebant iudices, damnarent an absolverent, sed etiam illis, quas iterum legibus ferre debebant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 231:5)
et sententia cum iudicibus daretur, interrogabatur reus, quam [quasi aestimationem] commeruisse se maxime confiteretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 232:2)
Cuius responso iudices sic exarserunt, ut capitis hominem innocentissimum condemnarent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 233:1)
non quo mea quidem iam intersit - neque enim aetas id mea desiderat et aliud genus quoddam dicendi nos secuti sumus, qui numquam sententias de manibus iudicum vi quadam orationis extorsimus ac potius placatis eorum animis tantum, quantum ipsi patiebantur, accepimus - sed tamen ista tua nullum ad usum meum, tantum cognoscendi studio adductus requiro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 74:2)
nam ego mihi benevolum iudicem facilius facere possum, cum sum in cursu orationis, quam cum omnia sunt inaudita;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 82:1)
attentum vero [crebro] tota actione excitandis mentibus iudicum, non prima denuntiatione efficere possumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 82:3)
itaque cum ille discessit, tris personas unus sustineo summa animi aequitate, meam, adversari, iudicis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 102:2)
tum et in sensum et in mentem iudicis intrare non potest, ante enim praeterlabitur, quam percepta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 109:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION