도구

도구

라틴어 문장 검색

non est personae, sed prosperitatis amicus, quem fortuna tenet dulcis, acerba fugat.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:18)
inter mala quae videbant et sentiebant in mutuae caritatis gratia quiescentes.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:39)
Neque enim ideo pudicitia coniugalis virtus non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus licet sancta praeferatur virginitas, earum tamen gratiam non oblitterat.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:28)
omni tempore diligit qui amicus est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:33)
Dicam ne de amicitia quod amicus Iesu Ioannes de caritate commemorat:
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:39)
ita ut sine amico inter mortales nihil fere possit esse iucundum;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:6)
Solus omnino est, qui sine amico est.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:12)
nisi quod unusquisque propriam levius quam amici portat iniuriam.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:9)
Nam ut ethnicis etiam placuit, non aqua, non igni pluribus locis utimur quam amico.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:12)
In omni actu, in omni studio, in certis, in dubiis, in quolibet eventu, in fortuna qualibet, in secreto et publico, in omni consultatione, domi foris que, ubique amicitia grata, amicus necessarius, utilis gratia reperitur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:13)
"Quo circa amici", ut ait Tullius, "et absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles valent;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:14)
Igitur amicitia divitibus pro gloria, exsulibus pro patria, pauperibus pro censu, aegrotis pro medicina, mortuis pro vita, sanis pro gratia, imbecillibus pro virtute, robustis est pro praemio.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:16)
"Iam non dicam vos servos, sed amicos meos" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:20)
Ago gratias humanitati tuae, frater, quod non vocato, sed se impudentius ingerenti, nunc tandem ad spiritale convivium concedis accessum.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:31)
Itaque amicus in spiritu Christi adhaerens amico, efficitur cum eo cor unum et anima una;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:49)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION