라틴어 문장 검색

Contra nos perturbati, ne videremur nihil agere, et ipsi scissam et sordidam tenere coepimus tunicam atque eadem invidia proclamare, nostra esse spolia quae illi possiderent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 14:9)
Sed nullo genere par erat causa, [nam] et cociones qui ad clamorem confluxerant, nostram scilicet de more ridebant invidiam, quod pro illa parte vindicabant pretiosissimam vestem, pro hac pannuciam ne centonibus quidem bonis dignam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 14:10)
Amolitur Ascyltos invidiam et se vero nihil aliud quam fugitivum suum dixit quaerere, mortem nec hominis concupisse nec supplicis, utique eius quem post fatalem rixam habuisset carissimum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 97:15)
Inundatus hac Eumolpus invidia iurat per deos deasque se neque scire quid acciderit, nec ullum dolum malum consilio adhibuisse, sed mente simplicissima et vera fide in navigium comites induxisse, quo ipse iam pridem fuerit usurus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:5)
Nam quod invidiam facis nobis ingenuos honestosque clamando, vide, ne deteriorem facias confidentia causam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:14)
In prato quondam rana conspexit bovem Et tacta invidia tantae magnitudinis Rugosam inflavit pellem:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Rana rupta et bos.2)
Nec haec invidia, verum est aemulatio.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Auctor4)
Ergo ad patrem decurrit laesura invicem Magnaque invidia criminatur filium, Vir natus quod rem feminarum tetigerit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Soror et frater.7)
Cum parvas aedes sibi fundasset Socrates, (Cuius non fugio mortem, si famam assequar, Et cedo invidiae, dummodo absolvar cinis), Ex populo sic nescio quis, ut fieri solet:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Socrates ad amicos.2)
Adeo fucatae plus vetustati favet Invidia mordax quam bonis praesentibus.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Idem poeta.3)
Videbam ergo advocationi meae non minorem gratiam quam si viveret ille propositam, invidiam nullam.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 4 7:2)
Fuit inter principes civitatis sine potentia, sine invidia:
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 7 4:1)
tanta conflagravit invidia homo alioqui flagitiosus et Domitiani temporibus usus ut multi, electusque tunc a provincia ad inquirendum non tamquam bonus et fidelis, sed tamquam Classici inimicus - erat ab illo relegatus -.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 30:2)
Fremebat enim Domitianus aestuabatque in ingenti invidia destitutus.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 5:2)
monitum enim ne desiderio senatoris, non iam quasi de nundinis sed quasi de gratia fama dignitate certantis, tam pertinaciter praesertim in senatu repugnaret, alioqui maiorem invidiam quam proxime passurus.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION