라틴어 문장 검색

Sed iustitiae primum munus est, ut ne cui quis noceat nisi lacessitus iniuria, deinde ut communibus pro communibus utatur, privatis ut suis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 28:3)
Nec vero rei familiaris amplificatio nemini nocens vituperanda est, sed fugienda semper iniuria est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 34:5)
Nam alterum [iustitiae genus] assequuntur, ut inferenda ne cui noceant iniuria, in alterum incidunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 38:4)
Referri enim decet ad ea, quae posui principio, fundamenta iustitiae, primum ut ne cui noceatur, deinde ut communi utilitati serviatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 42:2)
Nec promissa igitur servanda sunt ea, quae sint iis, quibus promiseris, inutilia, nec, si plus tibi ea noceant quam illi prosint, cui promiseris, contra officium est maius anteponi minori;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 43:5)
Nam et qui gratificantur cuipiam, quod obsit illi, cui prodesse velle videantur, non benefici neque liberales, sed perniciosi assentatores iudicandi sunt, et qui aliis nocent, ut in alios liberales sint, in eadem sunt iniustitia, ut si in suam rem aliena convertant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 57:4)
Videndum est igitur, ut ea liberalitate utamur, quae prosit amicis, noceat nemini.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 58:3)
Earumque item rerum, quae noceant et obsint, eadem divisio est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 15:1)
Sed quia deos nocere non putant, iis exceptis homines hominibus obesse plurimum arbitrantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 15:2)
ab eisdemque et, quae nocent, interficiuntur et, quae usui possunt esse, capiuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 18:5)
Etenim virtus omnis tribus in rebus fere vertitur, quarum una est in perspiciendo, quid in quaque re verum sincerumque sit, quid consentaneum cuique, quid consequens, ex quo quaeque gignantur, quae cuiusque rei causa sit, alterum cohibere motus animi turbatos, quos Graeci πάθη nominant, appetitionesque, quas illi ὁρμάσ, oboedientes efficere rationi, tertium iis, quibuscum congregemur, uti moderate et scienter, quorum studiis ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habeamus, per eosdemque, si quid importetur nobis incommodi, propulsemus ulciscamurque eos, qui nocere nobis conati sint, tantaque poena afficiamus, quantam aequitas humanitasque patitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 23:1)
Nec tamen, ut hoc fugiendum est, item est habendum religioni nocentem aliquando, modo ne nefarium impiumque, defendere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 67:4)
Quam ob rem ne sit aes alienum, quod rei publicae noceat, providendum est, quod multis rationibus caveri potest, non, si fuerit, ut locupletes suum perdant, debitores lucrentur alienum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 111:1)
Neque vero hoc solum natura, id est iure gentium, sed etiam legibus populorum, quibus in singulis civitatibus res publica continetur, eodem modo constitutum est, ut non liceat sui commodi causa nocere alteri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 28:1)
Ex quo efficitur hominem naturae oboedientem homini nocere non posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 30:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION