도구

도구

라틴어 문장 검색

Si vero ad fieri utraque conjungantur, verum est quod dicitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:2)
Si vero ad facere utraque conjungantur, verissimum est. Et sicut non ostenduntur diversae scientiae cum dicitur de ipso, quia scivit olim incarnandum esse, ita et cum dicitur, olim potuit incarnari, et modo potest incarnatus esse, possibilitas ostenditur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:6)
Sic et cum dicitur prius, quia possibile est Deum incarnari, et postmodum dicimus quia possibile est ipsum incarnatum esse, nec diversum factum nec diversa possibilitas monstratur, sed pro eodem quod prius erat futurum, et modo est praeteritum, utrumque vere dicitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:8)
Liquet itaque Deum, sicut nec scientia vel voluntate mutari, ita nec etiam possibilitate. O ...
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:9)
itaque quod semel scit, semper scit, et quod semel vult semper vult:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:10)
Cum itaque Deus in Virginem venire, aut aliquo dicitur descendere, secundum aequam suae operationis efficaciam, non secundum localem accessionem intelligi debet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 26:1)
Utraeque itaque causae, ex quibus illa inventio contingit, ad illud spectabant;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 31:1)
Generaliter itaque ac verissime liberum arbitrium dicitur, cum quilibet quod ex ratione decreverit, voluntarie ac sine coactione adimplere valebit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 32:1)
Certe Deus ipse nunquid, quoniam peccare non potest, ideo liberum arbitrium habere negandus est? etc. Quidquid itaque gerimus, sive fortuitu, sive praemeditate, quia id optime Deo disponente et providente, cur fieri oporteat agimus, ex libero ejus, si non ex nostro, procedit arbitrio;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 32:8)
Ex quo apparet quam verum sit quod supra meminimus, in illa videlicet philosophorum regula, cujus possibile est antecedens et consequens eos ad creaturarum tantum nomen accommodare.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 33:3)
Horum igitur muscipulam disrumpentes, telam illam fortissimam inspiciamus, quam in primo periú hJrmenivaû Aristoteles orditur, ut eam contradictionis proprietatem corroboret etiam in propositionibus de futuro, quam generaliter de omnibus praemiserat, dicens videlicet quod omnium affirmationum et negationum alteram esse veram necesse sit sicut et alteram falsam:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:6)
nec ulla fit propositio, quam non veram vel falsam necesse sit esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:11)
Unde hanc vel illam necesse est esse veram:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:12)
Dicit itaque quia necesse est navale bellum cras esse futurum vel non esse futurum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:15)
alium vero in quo categorica est vera, habens disjunctum subjectum, et quasi disjunctam in subjecto positam, et necessarii nomen semel positum in praedicato.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:20)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION