라틴어 문장 검색

diū in terrā sedēbat, lacrimīs per genās cadentibus.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Venusiam revīsit28)
. . . . . Cum quaererem numquid nobis in prandium frater parasset, consedit puer super lectum et manantes lacrimas pollice extersit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 9:2)
Ac ne tune quidem nos ullum adiecimus verbum, sed attoniti expectavimus lacrimas ad ostentationem doloris paratas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:2)
Secundum hanc deprecationem lacrimas rursus effudit gemitibusque largis concussa tota facie ac pectore torum meum pressit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:1)
Hilarior post hanc pollicitationem facta mulier basiavit me spissius, et ex lacrimis in risum mota descendentes ab aure capillos meos lenta manu duxit | et Facio inquit "indutias vobiscum, et a constituta lite dimitto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:4)
Non tenui ego diutius lacrimas, sed ad ultimam perductus tristitiam Quaeso inquam domina, certe embasicoetan iusseras dari.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 24:2)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Non tenuit ultra lacrimas Trimalchio et Rogo inquit Habinna, sic peculium tuum fruniscaris:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:4)
Nec diu tamen lacrimis indulsi, sed veritus, ne Menelaus etiam antescholanus inter cetera mala solum me in deversorio inveniret, collegi sarcinulas locumque secretum et proximum litori maestus conduxi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:1)
Fletibus manant genae mentisque pavidae gaudium lacrimas habet, quas metus abegit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:9)
Supprimere ego querellam iubeo, ne quis consilia deprehenderet, relictoque Eumolpo - nam in balneo carmen recitabat - per tenebrosum et sordidum egressum extraho Gitona raptimque in hospitium meum pervolo Praeclusis deinde foribus invado pectus amplexibus et perfusum os lacrimis vultu meo contero.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:7)
Haec cum inter gemitus lacrimasque fudissem, detersit ille pallio vultum et Quaeso inquit Encolpi, fidem memoriae tuae appello:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:16)
ego sic semper et ubique vixi, ut ultimam quamque lucem tanquam non redituram consumerem . . . profusis ego lacrimis rogo quaesoque, ut mecum quoque redeat in gratiam:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 99:1)
Poteris hanc simulationem et vultus confusione et lacrimis obumbrare, ut misericordia permotus gubernator indulgeat tibi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:14)
Tryphaena lacrimas effudit decepta supplicio - vera enim stigmata credebat captivorum frontibus impressa - sciscitarique submissius coepit, quod ergastulum intercepisset errantes, aut cuius tam crudeles manus in hoc supplicium durassent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION