도구

도구

라틴어 문장 검색

Per bonam et malam famam a dextris et a sinistris Christi miles graditur, nec laude extollitur, nec vituperatione frangitur, non divitiis tumet, non contrahitur paupertate, et laeta contemnit et tristia.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 13:6)
Quomodo enim laetae segetes et uberes agri interdum culmis aristisque luxuriant, ita praeclara ingenia et mens plena virtutibus in variarum artium redundat elegantiam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 12:8)
Laetus erat vultus et universis circa plorantibus solus ipse ridebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 13:10)
haec tamen ignorat quid sidus triste minetur Saturni, quo laeta Venus se proferat astro, quis mensis damnis, quae dentur tempora lucro:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI281)
curritur ad vocem iucundam et carmen amicae Thebaidos, laetam cum fecit Statius urbem promisitque diem:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII29)
Non idem gemitus olim neque vulnus erat par damnorum sociis florentibus et modo victis, plena domus tunc omnis, et ingens stabat acervus nummorum, Spartana chlamys, conchylia Coa, et cum Parrhasii tabulis signisque Myronis Phidiacum vivebat ebur, nec non Polycliti multus ubique labor, rarae sine Mentore mensae, inde Dolabella Antonius, inde sacrilegus Verres referebant navibus altis occulta spolia et plures de pace triumphos, nunc sociis iuga pauca boum, grex parvus equarum, et pater armenti capto eripietur agello, ipsi deinde Lares, si quod spectabile signum, si quis in aedicula deus unicus;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII44)
et qui nolunt occidere quemquam, posse volunt, sed quae praeclara et prospera tanti, ut rebus laetis par sit mensura malorum?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X41)
sed procul extensum petulans quatit hostia funem Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat, quippe ferox vitulus templis maturus et arae spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris ducere, qui vexat nascenti robora cornu, si res ampla domi similisque adfectibus esset, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguis iret et a grandi cervix ferienda ministro ob reditum trepidantis adhuc horrendaque passi nuper et incolumem sese mirantis amici.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII2)
iam deficientibus Austris spes vitae cum sole redit, tunc gratus Iulo atque novercali sedes praelata Lavino conspicitur sublimis apex, cui candida nomen scrofa dedit, laetis Phrygibus mirabile sumen, et numquam visis triginta clara mamillis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII21)
Accipe quae contra valeat solacia ferre et qui nec cynicos nec stoica dogmata legit a cynicis tunica distantia, non Epicurum suspicit exigui laetum plantaribus horti, curentur dubii medicis maioribus aegri:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII48)
dabit in laqueum vestigia noster perfidus et nigri patietur carceris uncum aut maris Aegaei rupem scopulosque frequentes exulibus magnis, poena gaudebis amara nominis invisi, tandemque fatebere laetus nec surdum nec Teresian quemquam esse deorum.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII98)
quid suadet iuveni laetus stridore catenae, quem mire adficiunt inscripta, ergastula, carcer?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV5)
summus utrimque inde furor volgo, quod numina vicinorum odit uterque locus, cum solos credat habendos esse deos quos ipse colit, sed tempore festo alterius populi rapienda occasio cunctis visa inimicorum primoribus ac ducibus, ne laetum hilaremque diem, ne magnae gaudia cenae sentirent positis ad templa et compita mensis pervigilique toro, quem nocte ac luce iacentem septimus interdum sol invenit, horrida sane Aegyptos, sed luxnria, quantum ipse notavi, barbara famoso non cedit turba Canopo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV15)
hunc favor aequus provehit et pulchro reddit sua dona labori, ipsius certe ducis hoc referre videtur ut qui fortis erit, sit felicissimus idem, ut laeti phaleris omnes et torquibus, omnes
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XVI16)
Hunc tam laetum tamque felicem liberatae Italiae adsertique imperii nuntium non per homines, ut solebat, populus Romanus accepit, sed per ipsos, si credere fas est, deos.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 19:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION