라틴어 문장 검색

nec caligantibus arvis ferretur, nec frangit iter per et invia saxa lapsurasque trabes nemorumque arcana, sereno nigra die, caecisque incisa novalia fossis, per fluvios secura vadi somnosque ferarum praeter et horrendas infesta cubilia monstris, tantum animi luctusque valent!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권112)
vidui ducunt ad corpora luctus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권387)
Taceo quod ita rudes adhuc homines agebant, ut cuiuslibet novi viri adspectu quasi divino commoverentur, cum hodie iam politi quos ante paucos dies luctu publico mortuos sint confessi, in deos consecrent.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 10:1)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)
desino, ne dominae luctus renouentur acerbi:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 626)
et se rectius viduam et caelibem futurum fuisse contendere, quam cum inpari iungi, ut elanguescendum aliena ignavia esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 470:5)
sin minus, eo nunc peius mutata res est quod istic cum ignavia est scelus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 476:2)
Brutus illis luctu occupatis cultrum ex volnere Lucretiae extractum manantem cruore prae se tenens, per hunc, inquit, castissimum ante regiam iniuriam sanguinem iuro, vosque, di, testes facio, me L. Tarquinium Superbum cum scelerata coniuge et omni liberorum stirpe ferro, igni, quacumque denique vi possim, exsecuturum nec illos nec alium quemquam regnare Romae passurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 606:1)
totique ab luctu versi in iram, Brutum iam inde ad expugnandum regnum vocantem sequuntur ducem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 607:2)
postulamus ut ii, qui maxime ignaviam increpant, adsint nobis habentibus dilectum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 303:3)
id male commissum ignavia hostium in bonum vertit qui, priusquam ad coniectum teli veniretur, obstupefacti audacia Romanorum relictis castris, quae munitissimis tenuerant locis, in aversas valles desiluere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 337:1)
se, familia funesta Q. Fabi fratris morte, re publica ex parte orba, consule altero amisso, publico privatoque deformem luctu lauream non accepturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 527:2)
sic prope oneratum est sinistrum Romanis cornu, ni referentibus iam gradum consul increpando simul temeritatem simul ignaviam pudore metum excussisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 705:2)
non illi vestram ignaviam contempsere nec suae virtuti confisi sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 742:3)
dictator ad contionem advocatam increpuit quod animos ex tam levibus momentis fortunae suspensos gererent ut parva iactura accepta, quae ipsa non virtute hostium nec ignavia Romani exercitus sed discordia imperatorum accepta sit, Veientem hostem sexiens victum pertimescant Fidenasque prope saepius captas quam oppugnatas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 346:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION