라틴어 문장 검색

"nunc agmine blando certatim placidae concurrat ad oscula Pollae."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis72)
Di, quibus audaces amor est servare carinas saevaque ventosi mulcere pericula ponti, sternite molle fretum placidumque advertite votis concilium, et lenis non obstrepat unda precanti:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri1)
"Nereides, agmen, quis honor et regni cessit fortuna secundi - dicere quae magni fas sit mihi sidera ponti - , surgite de vitreis spumosae Doridos antris Baianosque sinus et feta tepentibus undis litora tranquillo certatim ambite natatu."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri5)
Isi, Phoroneis olim stabulata sub antris, nunc regina Phari numenque orientis anheli, excipe multisono puppem Mareotida sistro, ac iuvenem egregium, Latius cui ductor Eoa signa Palaestinasque dedit frenare cohortes, ipsa manu placida per limina festa sacrosque duc portus urbesque tuas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri33)
- nigrasque putat properasse sorores, exsultent placidi Lethaea ad flumina manes, Elysiae gaudete domus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum8)
Non tibi clara quidem, senior placidissime, gentis linea nee proavis demissum stemma, sed ingens supplevit fortuna genus culpamque parentum occuluit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum17)
haud mirum, ductor placidissime, quando haec est quae victis parcentia foedera Cattis quaeque suum Dacis donat clementia montem, quae modo Marcomanos post horrida bella vagosque Sauromatas Latio non est dignata triumpho.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum61)
illa licet sacrae placeat sibi nube rapinae - nempe dedit superis illum, quem turbida semper Iuno videt refugitque manum nectarque recusat - , at tu grata deis pulchroque insignis alumno misisti Latio, placida quem fronte ministrum Iuppiter Ausonius pariter Romanaque Iuno aspiciunt et uterque probant, nec tanta potenti terrarum domino divum sine mente voluptas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 6)
Sed mihi non epulas Indisque innixa columnis robora Maurorum famulasque ex ordine turmas, ipsum, ipsum cupido tantum spectare vaeavit tranquillam vultus et maiestate serena mulcentem radios summittentemque modeste fortunae vexilla suae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, eucharisticon ad Imp. Aug. Germ. Domitianum20)
"sed grates ago servitusque tanti est, quod sub te duce, te iubente cessi, quod tu maximus arbiter meaeque victor perpetuus legere ripae, et nunc limite me colis beato nec sordere sinis malumque late deterges sterilis soli pudorem, ne me pulvereum gravemque caelo Tyrrheni sinus obluat profundi, qualis Cinyphius tacente ripa Poenos Bagrada serpit inter agros, sed talis ferar, ut nitente cursu tranquillum mare proximumque possim puro gurgite provocare Lirim."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana21)
"magnus te manet ordo saeculorum, natis longior abnepotibusque annos perpetua geres iuventa, quos fertur placidos adisse Nestor, quos Tithonia computat senectus et quantos ego Delium poposci."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana45)
his placidos genitor mores largumque nitorem monstret avus, pulchrae studium virtutis uterque, quippe et opes et origo sinunt hanc lampade prima patricias intrare fores, hos pube sub ipsa, si modo prona bonis invicti Caesaris adsint numina, Romulei limen pulsare senatus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten23)
is dolor in vultu, tantum crinesque genaeque noctis habent, illam tranquillo fine solutam felicemque vocant, lacrimas fudere marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam82)
vehit ille merentes protinus et manes placidus locat hospite cumba, praeterea, si quando pio laudata marito umbra venit, iubet ire faces Proserpina laetas egressasque sacris veteres heroidas antris lumine purpureo tristes laxare tenebras sertaque et Elysios animae praesternere flores, sic manes Priscilla subit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam100)
tunc hilaris probitas et frons tranquilla nitorque luxuriae confine tenens pietasque per omnes dispensata modos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii25)

SEARCH

MENU NAVIGATION