도구

도구

라틴어 문장 검색

qui vero suam non diligit, animam utique alterius amare non poterit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:32)
usus vero eam commendabilem fecerit.
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:13)
Qui vero stultus est, sapiens non est;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:15)
ne forte aliqua resecanda, addenda nonnulla, plurima vero corrigenda aestimaverim.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:31)
In hoc vero amicitia speciali praerogativa praelucet, quod inter eos qui sibi amicitiae glutino copulantur, omnia iucunda, omnia secura, omnia dulcia, omnia suavia sentiuntur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:41)
Si vero inter commoda duxeris consilium in dubiis, consolationem in adversis et caetera huiusmodi, haec utique ab amico exspectanda sunt, sed sequi debent ista amicitiam, non praecedere.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:8)
Quid vero scelestius improperio, quod etiam falsa obiectione innocentis faciem miserando rubore perfundit?
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:4)
Si vero, ut assolet, ab eius aliquando meus sensus dissentiat, ita alterutro nobis deferimus, ut aliquando ille meam suae, plerumque ego suam meae praeferam voluntatem.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:1)
Quia vero de vera amicitia loquimur quae non potest esse nisi inter bonos;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:5)
Neque vero hi qui non eisdem rebus moventur, nec eisdem consentiunt stabiles esse possunt, aut fidi.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:13)
In obsequiis vero vel blanditiis, suavis quaedam et honesta affabilitas assit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:11)
assentatio vero vitiorum nutrix procul amoveatur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:12)
Qui vero semetipsum non amat, alium amare qui potest, cum ex similitudine amoris quo ipse sibi carus est, amorem proximi debeat ordinare?
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:32)
Sic vero se ipsum diligens, diligat et proximum, eamdem regulam sequens.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:36)
Quoddam vero lilioli tramitis spatium, sub obliquitate decussata, crinis dividebat litigium, nec illa unquam obliquitas vultui erat detrimento, sed praeerat decori.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION