라틴어 문장 검색

Ut vero coepitque loqui dextramque prehendit hospes et auxilium submissa voce rogavit promisitque torum, lacrimis ait illa profusis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 6:1)
Quotiens pro coniuge coniunx, pro gnato genitor dum verba precantia dicit, non exoratis animam finivit in aris, inque manu turis pars inconsumpta reperta est!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 49:4)
Area frustra et frustra exspectant promissas horrea messes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 30:8)
Dea sum auxiliaris opemque exorata fero, nec te coluisse quereris ingratum numen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 58:10)
Aeolis interea tantorum ignara malorum dinumerat noctes, et iam, quas induat ille festinat vestes, iam quas, ubi venerit ille, ipsa gerat, reditusque sibi promittit inanes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 64:1)
Falso tibi me promittere noli!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 73:8)
Ante retro Simois fluet et sine frondibus Ide stabit et auxilium promittet Achaia Troiae, quam, cessante meo pro vestris pectore rebus, Aiacis stolidi Danais sollertia prosit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:8)
quae sibi promissae sensit rata signa rapinae innixusque hastae pressos temone cruento impavidus conscendit equos Gradivus et ictu verberis increpuit pronusque per aera lapsus constitit in summo nemorosi colle Palati reddentemque suo non regia iura Quiriti abstulit Iliaden:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 93:2)
exorant magnos carmina saepe deos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 112)
quem semel excepit, numquam Podalirius aegro promissam medicae non tulit artis opem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 66)
8. Patriarcha Bartholomaeus peculiarem in modum necesse esse dixit, ut unusquisque veniam exoret propria de ratione terrarum orbis vastandi, quia “unusquisque nostrum perinde ac exiguis inferendis naturae damnis dat operam”, ad agnoscendum vocamur “nostrum parvum aut magnum opus, quod ad damnum vastationemque ambitus confert”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 12:1)
« Fidelis homo est credens promittenti Deo;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:10)
fidelis Deus est exhibens quod promisit homini ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:11)
Domini in Sina adorandi atque terrae promissae hereditatis accipiendae causa fides ad longum iter vocatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:4)
At si ita esset, si Deus in mundo agere nequiret, eius amor vere potens, vere realis non esset, atque ne verus quidem amor esset, qui illam promissam felicitatem adimplere valeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION