도구

도구

라틴어 문장 검색

8. Quibus autem sacratum ydioma remansit nec aderant nec exercitium commendabant, sed graviter detestantes stoliditatem operantium deridebant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 48:1)
4. Nam totum quod ab hostiis Danubii sive Meotidis paludibus usque ad fines occidentales Anglie Ytalorum Francorumque finibus et Oceano limitatur, solum unum obtinuit ydioma, licet postea per Sclavones, Ungaros, Teutonicos, Saxones, Anglicos et alias nationes quamplures fuerit per diversa vulgaria dirivatum, hoc solo fere omnibus in signum eiusdem principio remanente, quod quasi predicti omnes jo affermando respondent.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 53:1)
1. Exaceratis quodam modo vulgaribus ytalis, inter ea que remanserunt in cribro comparationem facientes honorabilius atque honorificentius breviter seligamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 95:1)
3. Sed hec fama trinacrie terre, si rccte signum ad quod tendit inspiciamus, videtur tantum in obproprium ytalorum principum remansisse, qui non heroico more sed plebeio secuntur superbiam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 98:1)
hanc ex commixtione advenarum Longobardorum terrigenis credimus remansisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 138:2)
5. Si ergo Bononienses utrinque accipiunt, ut dictum est, rationabile videtur esse quod eorum locutio per conmixtionem oppositorum ut dictum est ad laudabilem suavitatem remaneat temperata:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 140:1)
sed si discretio remanet, inferiora vilescunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:3)
Unde cum sententia versificantium semper verbis discretive mixta remaneat, si non fuerit optima, optimo sociata vulgari non melior sed deterior apparebit, quemadmodum turpis mulier si auro vel serico vestiatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 11:5)
Sed hoc ulterius elucidandum remaneat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 75:2)
Per tres horas pugnatum, quo in spatio, dux tres equos, quibus insidebat, amisit, tandemque vulnus accepit, quod in Dunbarii, tribuni militum, castris, vitae exitum attulit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.87)
Claustra tormentis plurimis majoribus munita invasit expugnavitque, at hoc certamine milites multos amisit, adeoque graviter vulneratus ipse, ut de loco, ubi pugna conserebatur, asportari cogeretur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.65)
fiduciam, enim, quam in virtute sua, suisque ducibus habuerant Americani penitus amiserunt.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.13)
omnemque fere fiduciam in copiis amisisse, summo me dolore confiteri afficit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.22)
Hisce copiis regis Britannici conductitiis, quae coloniis tantum metus malorumque saepenumero intulerant, aut occisis aut captis, omnis urbis primariae amittendae metus procul a colonis amotus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT NONUM.32)
Washingtonius, autem, qui rerum magnarum servandarum causa, parva amittere, et negligere instituit, non plus auxilii, regionum incolis earum, per quas iter hostes faciebant, quam quod ad hostium vim prohibendam satis foret, ferre potuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM.54)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION