라틴어 문장 검색

4. Nec reor, amici nomen assumens, ut nonnulli forsitan obiectarent, reatum presumptionis incurrere, cum non minus dispares connectantur quam pares amicitie sacramento.
(단테 알리기에리, Epistolae 92:1)
Rhetores enim concessere prelibare dicenda, ut animum comparent auditoris.
(단테 알리기에리, Epistolae 111:4)
Qua re suum contradictorium concedere sanctum est:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 11:8)
Nam, cum diremptio universalis litigii magis Deo sit cure quam diremptio particularis, et in particularibus litigiis quibusdam per athletas divinum iudicium postulamus iuxta iam tritum proverbium "Cui Deus concedit, benedicat et Petrus", nullum dubium est quin prevalentia in athletis pro imperio mundi certantibus Dei iudicium sit secuta. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 22:3)
sed concedatur. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:10)
Minorem concedo, maiorem vero non sine distinctione. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 8:16)
Quod autem illa respiciat satis est evidens considerato illo quod sibi conceditur, circa quod illa distributio subiungitur. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 8:29)
7. Nec dubitandum reor modo in eo quod diximus ‘temporum’, sed potius opinamur tenendum:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 69:1)
7. De pentasillabo quoque non sic concedimus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 181:1)
7. De rithimorum quoque habitudine, prout sunt in fronte vel in cauda, videtur omnis optata licentia concedenda;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 201:1)
Apud quoscunque autem labores nostri benevolentiam atque favorem sibimetipsis concilient, meminerint illi quam sit inter difficillima res novas ornatu antiquo vestire, et, si in aliqua parte titubantes inveniamur, aequo illi acceperint animo atque errori veniam concesserint.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PROOEMIUM.4)
Tandemque post disceptationem longam, ab illo impetratum est, ut copiae Americanae, domum, nullo impediente, reverterentur, arma impedimentaque retinendi facultate concessa.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.45)
at, ne, venia ista sibi a Congressu concessa, nonnulli eum imperii nimis avidum esse ducerent, subjecit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT OCTAVUM.96)
Cujus foederis nuntio accepto, Britanniamque perlato, Rex, Conciliumque Regni Anglici publicum, sese omnia Americanis, quae paulo ante abnuerant, concedere et condonare dixere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.50)
Etsi horum postulata justissima erant, tamen, dum in seditione aperta continuarent, nil his concedendum jure posse Washingtonius duxit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.19)

SEARCH

MENU NAVIGATION