라틴어 문장 검색

ergo perfugium sibi habebant omnia divis tradere et illorum nutu facere omnia flecti.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 40:7)
et vigilantibus hinc aderant solacia somno ducere multimodis voces et flectere cantus et supera calamos unco percurrere labro;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:13)
propterea quid sit prius actum respicere aetas nostra nequit, nisi qua ratio vestigia monstrat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 49:4)
ac de duobus priorem Ianuarium nuncupavit primumque anni esse voluit, tamquam bicipitis dei mensem respicientem dicavit Februo deo, qui lustrationum potens creditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 3:1)
sed Umbro negat eum pollui qui opus vel ad deos pertinens sacrorumve causa fecisset vel aliquid urgentem vitae utilitatem respiciens actitasset.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 10:3)
Ad rem sane militarem nihil attinere notat Varro, utrum fastus vel nefastus dies sit, sed ad solas hoc actiones respicere privatas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 27:1)
At tu, cum fugies, inquit, numquam post te respexeris.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 7:2)
Idem cum ad nepotum turbam similitudinemque respexerat qua repraesentabatur Agrippa, dubitare de pudicitia filiae erubescebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 3:2)
Ergo respiciens ad futura hostium contrariam fecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, X. 7:1)
Unde recte Maro noster ad ea tempora respexit quibus Evander ante urbem conditam apud aram Maximam sacra celebrabat et utebatur populo utique Alcidae gratissima.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 4:2)
Flectere si nequeo superos, Acheronta movebo.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 7:2)
ecce ad austrum flectitur;
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 12:4)
Iamdudum, inquit, multa de Virgilio Servium gestit interrogare, quorum enarratio respicit officium litteratoris, et tempus indulgeri optat quo de obscuris ac dubiis sibi a doctiore fiat certior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 2:2)
Fauces autem iter angustum est per quod ad vestibulum de via flectitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 22:2)
Nam, si Homeri latentem prudentiam scruteris altius, delinimentum illud quod Helena vino miscuit, Νηπενθές τ’ ἄχολόν τε κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων, non herba fuit, non ex India sucus, sed narrandi oportunitas quae hospitem moeroris oblitum flexit ad gaudium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION