라틴어 문장 검색

3. Ecce igitur quod per litteras vestras meique nepotis nec non aliorum quamplurium amicorum, significatum est michi per ordinamentum nuper factum Florentie super absolutione bannitorum quod si solvere vellem certam pecunie quantitatem vellemque pati notam oblationis, et absolvi possem et redire ad presens. 4.
(단테 알리기에리, Epistolae 86:1)
Quo factum est, ut ex auditu solo cum quadam animi subiectione benevolus prius exstiterim;
(단테 알리기에리, Epistolae 91:6)
nam primus sensus est qui habetur per litteram, alius est qui habetur per significata per litteram.
(단테 알리기에리, Epistolae 97:2)
Nam si ad litteram solam inspiciemus, significatur nobis exitus filiorum Israel de Egypto, tempore Moysi;
(단테 알리기에리, Epistolae 97:6)
si ad allegoriam, nobis significatur nostra redemptio facta per Christum;
(단테 알리기에리, Epistolae 97:7)
si ad moralem sensum, significatur nobis conversio anime de luctu et miseria peccati ad statum gratie;
(단테 알리기에리, Epistolae 97:8)
si ad anagogicum, significatur exitus anime sancte ab huius corruptionis servitute ad eterne glorie libertatem. 22.
(단테 알리기에리, Epistolae 97:9)
Assummunt etiam de lictera Mathei Magorum oblationem, dicentes Cristum recepisse simul thus et aurum ad significandum se ipsum dominum et gubernatorem spiritualium et temporalium;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 7:2)
tum quia naturalis est nobis, cum illa potius artificialis existat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 5:4)
rationale vero in quantum aliquid significare videtur ad placitum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 19:3)
nam, si ad Deum fuit, iam videretur quod Deus locutus extitisset, quod contra superius prelibata videtur insurgere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 25:2)
2. Si quis vero fatetur contra obiciens quod non oportebat illum loqui, cum solus adhuc homo existeret, et Deus omnia sine verbis archana nostra discernat etiam ante quam nos, - cum illa reverentia dicimus qua uti oportet cum de eterna Voluntate aliquid iudicamus, quod licet Deus sciret, immo presciret (quod idem est quantum ad Deum) absque locutione conceptum primi loquentis, voluit tamen et ipsum loqui, ut in explicatione tante dotis gloriaretur ipse qui gratis dotaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 30:1)
Et quamvis ad voluptatem nostram sive nostre sensualitatis quietem in terris amenior locus quam Florentia non existat, revolventes et poetarum et aliorum scriptorum volumina quibus mundus universaliter et membratim describitur, ratiocinantesque in nobis situationes varias mundi locorum et eorum habitudinem ad utrunque polum et circulum equatorem, multas esse perpendimus firmiterque censemus et magis nobiles et magis delitiosas et regiones et urbes quam Tusciam et Florentiam, unde sumus oriundus et civis, et plerasque nationes et gentes delectabiliori atque utiliori sermone uti quam Latinos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 35:2)
Quippe satis extiterat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 42:5)
1. Triphario nunc existente nostro ydiomate, ut superius dictum est, in comparatione sui ipsius, secundum quod trisonum factum est, cum tanta timiditate cunctamur librantes quod hanc vel istam vel illam partem in comparando preponere non audemus, nisi eo quo gramatice positores inveniuntur accepisse ‘sic’ adverbium affirmandi:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 75:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION