라틴어 문장 검색

Sic mihi et iudicis et amici officium in re tanta salvum fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 8:1)
Sed cuiusmodi declinatio esse ista debeat qualisque ad adiuvandum digressio et in quanta voluntatis amici iniquitate, non dicit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 15:1)
Chilo ille sapiens, de quo paulo ante dixi, conservandi amici causa de via declinavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 18:1)
Contra patriam, inquit Cicero, arma Pro amico sumenda non sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 19:2)
Nam cum amicus eum rogaret ut pro re causaque eius falsum deiuraret, his ad eum verbis usus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 21:2)
Aderat forte ibi amicus noster, homo lectione multa exercitus, cui pleraque omnia veterum litterarum quaesita, meditata evigilataque erant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, VII 5:1)
Idem autem ille amicus noster in eiusdem M. Tullii oratione, quae est De imperio Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, VII 17:1)
Quae sua vi recta aut honesta sunt, ut fidem colere, patriam defendere, ut amicos diligere, ea fieri oportet, sive imperet pater sive non imperet;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VII 17:1)
Idcirco die crastini, ubi primum diluculabit, fac amicos eas et roges veniant operamque mutuam dent et messim hanc nobis adiuvent.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 8:2)
'nam dominus,' inquiunt, 'misit qui amicos roget uti luce oriente veniant et metant.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 9:3)
' Si enim dominus,' inquit, 'messim ad amicos reicit, crastino seges non metetur neque necessum est hodie uti vos auferam.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 10:2)
it dies, et amici nulli eunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 11:4)
ille rursum ad filium 'amici isti magnam partem,' inquit, 'cessatores sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 12:1)
CUM Pyrrus rex in terra Italia esset et unam atque alteram pugnas prospere pugnasset satisque agerent Romani et pleraque Italia ad regem descivisset, tum Ambraciensis quispiam Timochares, regis Pyrri amicus, ad C. Fabricium consulem furtim venit ac praemium petivit et, si de praemio conveniret, promisit regem venenis necare, idque facile esse factu dixit, quoniam filius suus pocula in convivio regi ministraret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, VIII 2:1)
Id ei pretium donasse quidam scripserunt amicum eius Dionem Syracosium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVII 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION