도구

도구

라틴어 문장 검색

Quo fit ut indignemur eas saepe nequissimis hominibus contigisse;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:4)
Atque ut agnoscas ueram illam reuerentiam per has umbratiles dignitates non posse contingere:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:18)
Hactenus mendacis formam felicitatis ostendisse suffecerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:1)
— Atqui uideo, inquam, nec opibus sufficientiam nec regnis potentiam nec reuerentiam dignitatibus nec celebritatem gloria nec laetitiam uoluptatibus posse contingere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:3)
Sed hoc modo ne sufficientia quidem contingit ei quem ualentia deserit, quem molestia pungit, quem uilitas abicit, quem recondit obscuritas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:4)
Nam nisi fallor, ea uera est et perfecta felicitas quae sufficientem, potentem, reuerendum, celebrem laetumque perficiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:5)
— Infinito, inquam, si quidem mihi pariter deum quoque, qui bonum est, continget agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:5)
— Quae igitur cum discrepant minime bona sunt, cum uero unum esse coeperint bona fiunt, nonne haec ut bona sint unitatis fieri adeptione contingit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:10)
nam si ea quae paulo ante conclusa sunt inconuulsa seruantur, ipso de cuius nunc regno loquimur auctore cognosces semper quidem potentes esse bonos, malos uero abiectos semper atque imbecilles, nec sine poena umquam esse uitia nec sine praemio uirtutes, bonis felicia malis semper infortunata contingere multaque id genus, quae sopitis querelis firma te soliditate corroborent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:11)
Neque enim leuia aut ludicra praemia petunt quae consequi atque obtinere non possunt, sed circa ipsam rerum summam uerticemque deficiunt nec in eo miseris contingit effectus quod solum dies noctesque moliuntur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:20)
Sic enim clarius testatiusque sapientiae tractatur officium, cum in contingentes populos regentium quodam modo beatitudo transfunditur, cum praesertim carcer, nex ceteraque legalium tormenta poenarum perniciosis potius ciuibus, propter quos etiam constitutae sunt, debeantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:5)
Quae uero, inquies, potest ulla iniquior esse confusio quam ut bonis tum aduersa tum prospera, malis etiam tum optata tum odiosa contingant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:4)
hunc contingi quibuslibet aduersis nefas prouidentia iudicat adeo ut ne corporeis quidem morbis agitari sinat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:7)
Hoc tantum perspexisse sufficiat quod naturarum omnium proditor deus idem ad bonum dirigens cuncta disponat, dumque ea quae protulit in sui similitudinem retinere festinat, malum omne de rei publicae suae terminis per fatalis seriem necessitatis eliminet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:26)
Haec autem etsi perutilia cognitu tamen a propositi nostri tramite paulisper auersa sunt, uerendumque est ne deuiis fatigatus ad emetiendum rectum iter sufficere non possis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION