라틴어 문장 검색

cumque alii fugerent subitae contagia cladis, nec vellent ictae limen adire domus, te sibi cum paucis meminit mansisse fidelem, si paucos aliquis tresve duosve vocat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 415)
“Per inconsideratum immodicumque rerum naturae usum, periculum adit ne eam deleat atque vicissim se ipsum in hanc ruinam immittat”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 7:2)
Si naturam ambitumque adimus stupore dempto et admiratione, si fraternitatis pulchritudinisque verba in nostra cum mundo necessitudine amplius non proferimus, nostri mores erunt illius qui dominatur, consumit vel solum naturalibus opibus abutitur, ac sua commoda proxima continere non valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 16:9)
Solutiones mere technicae periculum adeunt ne indicia considerent quae altioribus quaestionibus non respondeant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 189:5)
Vir et femina mundi postmoderni permanens adeunt periculum ne sui commodi effrenati sint fautores, et multae difficultates sociales nostrae aetatis referendae sunt ad ea quae ob propriam proximam utilitatem quaeruntur, discrimine interveniente vinculorum familiarium socialiumque, difficultatibus exstantibus alium agnoscendi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 210:2)
Suffragiorum propter causas, regimina haud facile pericula adeunt populum turbandi per incepta quae consumptionis gradum afficiunt aut exterae pecuniae collocationem in periculum afferunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 230:2)
Nietzsche iuvenis ad periculum adeundum Elisabetham sororem invitabat, ut « novas semitas […] in dubitatione proprio arbitrio procedendi » calcaret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:4)
« Estne res omnino plana naturalisque Deum adiisse Moysem Ioannem Iacobum Rousseau allocuturum? ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:9)
sed tamen et Patris est specimen quod cernere fas sit, humanis aliquando oculis concurrere promptum, quod quamvis hebes intuitus speculamine glauco umentique acie potuit nebulosus adire, quisque hominum vidisse Deum memoratur, ab ipso infusum vidit Gnatum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 38)
nam lucis genitor, verbi sator, auctor et ignis creditur extra oculos, ut apostolus edocet auctor, qui negat intuitu fontem Deitatis adiri, credite, nemo deum vidit, mihi credite, nemo.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 327)
credentes nam Christus adit, dubitabile pectus sub titubante fide refugo contemnit honore, virginitas et prompta fides Christum bibit alvo cordis et intactis condit paritura latebris, crede quod emissus solio Patris angelus infit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3191)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)
aut quem liberat infirmum si dedignatur adire carnis onus manuumque horret monumenta suarum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3340)
patet ecce fidelibus ampli via lucida iam paradisi, licet et nemus illud adire, homini quod ademerat anguis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti44)
hunc et prophetis testibus isdemque signatoribus testator et sator iubet adire regnum et cernere, regnum, quod ambit omnia dia et marina et terrea a solis ortu ad exitum, et Tartara et caelum supra.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae24)

SEARCH

MENU NAVIGATION