라틴어 문장 검색

Tum longos iungere fines Agrorum, et quondam duro sulcata Camilli Vomere, et antiquos Curiorum passa ligones Longa sub ignotis extendere rura colonis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:8)
At Pompeianus fraudes innectere ponto Antiqua parat arte Cilix, passusque vacare Summa freti, medio suspendit vincula ponto, Et laxas fluitare sinit religatque catenas Rupis ab Illyricae scopulis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:21)
Nominis antiqui cupientem noscere caussas Cognita per multos docuit rudis incola patres, Nondum post genitos Tellus effeta gigantes, Terribilem Libyeis partum concepit in antris.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:5)
Brundusium decimis iubet hanc adtingere castris, Et cunctas revocare rates, quas avius Hydrus, Antiquusque Taras, secretaque litora Leucae, Quas recipit Salapina palus, et subdita Sipus Montibus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:1)
Haec ubi fata caput spumantiaque ora levavit, Adspicit adstantem proiecti corporis umbram, Exanimes artus invisaque claustra timentem Carceris antiqui.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:49)
Subiere pericula clari Sponte viri, sacraque antiquus imagine miles.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 4:15)
Tum vultu semper celante timorem, Intrepidus superum sedes et templa vetusti Numinis, antiquas Macetum testantia vires, Circuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:6)
quae adeo antiquis auctoribus defuit, ut nominibus non tantum veris abusi sint, sed et magnis.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, poem pr2)
Non haec Paelignis agitur vindemia prelis Uva nec in Tuscis nascitur ista iugis, Testa sed antiqui felix siccatur Opimi, Egerit et nigros Massica cella cados.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXVI4)
Casta nec antiquis cedens Laevina Sabinis Et quamvis tetrico tristior ipsa viro Dum modo Lucrino, modo se permittit Averno, Et dum Baianis saepe fovetur aquis, Incidit in flammas:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXII1)
Occupat hanc ferro rusticus atque secat, Hoc ratus antiquos sacrorum poscere ritus Talibus et fibris numina prisca coli.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XXIV4)
Saevo Bilbilin optimam metallo, Quae vincit Chalybasque Noricosque, Et ferro Plateam suo sonantem, Quam fluctu tenui, sed inquieto Armorum Salo temperator ambit, Tutelamque chorosque Rixamarum, Et convivia festa Carduarum, Et textis Peterin rosis rubentem, Atque antiqua patrum theatra Rigas, Et certos iaculo levi Silaos, Turgontique lacus Turasiaeque, Et parvae vada pura Tvetonissae, Et sanctum Buradonis ilicetum, Per quod vel piger ambulat viator, Et quae fortibus excolit iuvencis Curvae Manlius arva Vativescae.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LV4)
' Hi sunt invidiae nimirum, Regule, mores, Praeferat antiquos semper ut illa novis.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, X2)
Iam te, sed cito, cognitum et relictum Cum fastidierit popina dives, Antiquae venies ad ossa cenae.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XLIV5)
Dum Tiburtinis albescere solibus audit Antiqui dentis fusca Lycoris ebur, Venit in Herculeos colles.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XIII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION